Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ενώπιος


Νυχτώνει νωρίς το χειμώνα, οπότε δεν θα ήταν αργά.
Ηταν όμως ήδη μαύρη νύχτα, ξέμαυρη κι απ' το σκότος ξεμαυρότερη.

Εγώ συνοδηγός στη Lancia Fulvia του '71 του Π., με πίσω δισκόφρενα, πεντατάχυτη, διπλά Weber, σούστες, χαλασμένο καλοριφέρ και φώτα της κακιάς ώρας.

Επιστρέφουμε Αθήνα στην άδεια εθνική Πατρών Κορίνθου, με το πίσω κάθισμα γεμάτο σκι και μπότες, με πόδια και γόνατα πιασμένα, χαμόγελα μέχρι τα αυτιά και ιστορίες για πούδρες, άλματα, απάτητα και άλλους ευσεβείς πόθους.

Που και που βλέπουμε και κάνα αυτοκίνητο.

Ενα από όλα - το βλέπουμε από μακρυά στην μεγάλη ευθεία - έρχεται με τους προβολείς αναμένους.

Στην αρχή είναι πολύ μακρυά για να ενοχλήσει.
Μετά ενοχλεί.
Του παίζουμε τα φώτα.
Τίποτα.
Πλησιάζει - Του παίζουμε τα φώτα κι άλλο.
(βρήκαμε παιχνίδι)
Τίποτα.
Πλησιάζει - Του ανάβουμε τους προβολείς μόνιμα.
Τίποτα.
Πλησιάζει - Αρχίζουμε και φωνάζουμε, παίζουμε φώτα, μούτζες, αλάρμ, κωλοδάχτυλα, τον βρίζουμε, βγάζουμε αφρούς από το στόμα.
Τίποτα.

Ε, τελικά διασταυρωνόμαστε 
και βλέπουμε ότι ήταν το τρένο για Πάτρα...



Και τώρα που είμαι άνετα με τη ρόμπα μου, 
κομματάρα:



Όταν θα'ρθείς να με ξεθάψεις απ'τις στάχτες
και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά
και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες
και εγώ αρχίσω να κυλάω ξανά

Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν
κι άνεργες θα θρηνούν
Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
και θα ρωτούν

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν

5 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Μας πέθανες νυχτιάτικα.

angie philosopher είπε...

Πάνω στο τρένο φάντασμα μεσ'τη νύχτα θα χαθώ,
τρένο φάντασμα σ'ένα πάρτυ μαγικό!

Κι επίσης τσαφ-τσουφ το τρένο περνά,
τσαφ-τσουφ περνά κ σφυρά... κλέφτικα!

chien andalou είπε...

Θυμίζει την ιστορία με το πλοίο και τον φάρο. :)

Μια Fulvia (Berlina) είχαμε και εμείς, δηλαδή ο πατέρας μου, έως το 1981, που έγινε πίτα όταν μας εμβόλισε μια τύπισσα που βγήκε από στοπ.

Chocorello είπε...

Οντως!

Chien, θα στοιχημάτιζα ότι θες ότι η Fulvia με τόσο σίδερο, θα πέρναγε μέσα από οτιδήποτε και θα άντεχε οτιδήποτε.

Η τύπισσα ήταν μηχανοδηγός του ΟΣΕ?

chien andalou είπε...

Έπεσε πάνω μας με τόση ταχύτητα που η Λάντσια σηκώθηκε στον αέρα και έπεσε σε κολώνα της ΔΕΗ (true story). Εγώ τη σκαπούλαρα με διάσειση (ένεκα της οποίας δεν έχω καμία ανάμνηση από το συμβάν) και κάτι ράμματα, και ο πατέρας μου με σπασμένο αυχένα. Ναι, μάλλον μας έσωσε το σίδερο της Λάντσια... (για την ιστορία, η μηχανοδηγός είχε Σκαραβαίο)