Ηταν στον πρώτο χρόνο ή τους πρώτους μήνες του γάμου.
Κυριακή πρωί, καλός καιρός και πλένει ξυπόλητος τα μπαλκόνια με το λάστιχο και τη σκούπα.
Η γυναίκα του μέσα, κάτι κάνει.
Στο απέναντι μπαλκόνι ένας τύπος καπνίζει ρεμβάζοντας:
Παφα πούφα.
Ο δικός μου βρέχει και σκουπίζει :
Φσσσστ. Φσσσσσσσσσσσστ. Φσστ.
ο άλλος :
Πάφα πούφα.
Φσσσστ. Φσσσσσσσσσσσστ. Φσστ.
Πάφα πούφα.
Φσσσστ. Φσσσσσσσσσσσστ. Φσστ.
Κοιτάζονται και χαιρετιούνται με τα μάτια.
Πάφα πούφα.
Φσσσστ. Φσσσσσσσσσσσστ. Φσστ.
Πάφα πούφα.
Φσσσστ. Φσσσσσσσσσσσστ. Φσστ.
Ρε φίλε καλημέρα...
Καλημέρα.
Ρε φίλε, σε βλέπω τόση ώρα και κάνεις καλή δουλειά...
χε χε ευχαριστώ
αλλά να: χαλάς τη πιάτσα ρε φίλε.
χαλάς τη πιάτσα...
...