Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Οι δυο χάνοι.



Να σας συστήσω...
Η Πίτσα (από το Αραπίτσα), η Μπομπιρέλα και ο Μουτζούρης.

Η Πίτσα με τον Μουτζούρη είναι αδέρφια και τα ονόματα τους δεν τα διάλεξα εγώ.
Η Μπομπιρέλα (δεν φαίνεται ότι το διάλεξα εγώ;) είναι ένα μήνα μικρότερη και παρατήθηκε μόλις μερικών ημερών από τη μάνα της δίπλα στα άλλα, μαζί με τον συνομήλικο αδερφό της ο οποίος όμως εξαφανίστηκε "μυστηριωδώς". (Αρφ, αρφ, ΑΑΑΑΑγκγκρρρρρ, τσομπ τσομπ, μιαμ, σλουρπ)

Σήμερα ξερνάνε όλα μαζί, γιατί έφαγαν μία τεράστια σαύρα που ποιός ξέρει τι είχε φάει...
Τους έβαλα κόκκαλα πέστροφας και τη κοιτάζανε αλλοίθωρα. Πήγανε και τρώγανε κάτι γρασίδια.


Η Πίτσα είναι κατάμαυρη, με εξαίρεση αυτή την άσπρη βούλα στο στήθος.

Οταν μου την έφεραν, μου είπαν ότι τη λένε "Παπιγιόν", γιατί είναι σαν να φοράει παπιγιόν!
Ναι καλά... αιτήθηκα αλλαγή ονόματος μόλις συνειδητοποίησα ότι θα κυκλοφορώ με τα γατιά και θα με ακούνε να τη φωνάζω Παπιγιόν. Είπαμε...

Η Πίτσα ξέρει το πόσο μαύρη είναι - το παρατσούκλι της είναι "Μαύρη Τρύπα" και τα βράδια κάθεται στις σκιές και παραφυλάει σε ότι κινείται.

Ο Μουτζούρης είναι απίστευτα χαδιάρης και με το πιο μαλακό τρίχωμα που μπορείς να φανταστείς. Νιαουρίζει συνεχώς και χουρχουρίζει σα μονοκύλινδρο με το που τον αγγίζεις. Αν σταματήσεις σου νιαουρίζει να συνεχίσεις και τρίβεται με τα μούτρα πάνω σου. Φύλακας έτσι;

Η μικρή η Μπομπιρέλα είναι η πιο σπορτίφ απο όλους. Ανέβηκε ήδη σε μια κολώνα που τα άλλα ούτε που το ονειρεύονται. Την κοίταζαν σα χάνοι.

Αυτό.