Επιστρέφω αμέσως!

Πετάγομαι για το ΣΚ στην Κορώνη για κάνα ψαράκι και τα λέμε από 'βδομάδα.

Μην το παρατάτε το καλοκαιράκι, ναι;

Back to reality....

Ω ναι... επέστρεψα...

Μόλις (αν) καταφέρω να συνέλθω, θα τα πούμε....

Διακοπολόγιο 2008

Λοιπόν έχουμε και λέμε:

Ανακεφαλαίωση διακοπών πριν τις ξεχάσω.

Ξεκινάμε με ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα στο Ρίο ενώ πήγαινα προς Πρέβεζα, στον Αχέρωντα. Χιλιάδες αυτοκίνητα σταματημένα λόγω ενός τουμπαρισμένου βυτιοφόρου. Τελικά καταφέρνω να κόψω δρόμο και να πιάσω τον παραλιακό από Μύτικα, Αστακό, Ακτιο. Με τα πολλά καταφέρνω σε 8 ώρες να φτάσω.
Εκεί έμεινα ένα βράδυ δίπλα στο ποτάμι, με δροσιά.
Συνάντησα φίλους (τον Παύλο και τη Λίλα) και έφυγα μαζί τους για δύο μέρες, όπου με φιλοξένησαν στα Ζαγοροχώρια.
Μιλάμε για δροσιά, τσίπουρα, πολλές γνωστές φάτσες παντού (και χαμογελαστές) και φυσικά συναυλία του Ψαραντώνη!
Πρόλαβα να δω και τη Μαίρη που ετοιμάζουν πλέον το σπίτι με τον Βασίλη.

Μετά από δύο βράδυα ξανά πίσω στον Αχέροντα. Λίγο ράφτινγκ, λίγο κρασί και τα κουνούπια μου.

Σε άλλα δύο βράδυα, επιστροφή αθήνα, για ένα βράδυ όπου πήγα και στα γενέθλια της Μαίρης. Φάτσες κι εκεί μπόλικες, κουβεντούλα, φανταστικά ζυμάρια απο τον Κώστα, και ανυπόφορη ζέστη.

Το επόμενο πρωί με βρήκε στο πλοίο για Ανδρο.
Εκατσα δύο βράδυα οπότε και τσάκισε η φάση για Μύκονο.
Το καλό το παλικάρι όμως, έκατσε άλλα δύο βράδυα και μετά την έκανε για Ανάβυσσο, όπου γιόρτασε τα γενέθλια του ο Αντώνης, με μία ενδιαμεση στάση σπίτι για πότισμα και αλλαγή οχήματος.

εκεί ήταν και το καλύτερο των διακοπών.
χαλαρές φάτσες, νέες και παλιές, και σε δύο μόλις μέρες μέιναμε μόλις 4 άτομα.
εκεί ξεκίνησε και η πλήρης αποδιοργάνωση.

πρωινό μπάνιο, νυχτερινό μπάνιο, μαργαρίτες στο μπαλκόνι, τζιν και ούρσους, φρουτοσαλάτες, φεγγαράδα, έκλειψη στο σούνιο, βόλτες στην Λαυρεωτική, ηλίαση και θερμοπληξία μαζί, ανάποδα μακροβούτια, εξερεύνηση σε παραλίες, ταβερνάκια, παγωτά, βόλτες, μπιτσ μπαρ, κομπλέ.

και πάνω από όλα χαλαρότης.

Με αυτά και με άλλα, έφτασε η πρώτη μέρα στο γραφείο.
Πήγα, φρίκαρα, ξαναγύρισα Ανάβυσσο, έκανα κοπάνα την δεύτερη μέρα και την τρίτη πλέον συνέχισα κανονικά.

Δυο βδομαδούλες όμορφες, με τα ταξίδια τους, τις βόλτες, τα βουνά, τα ποτάμια, τα τσίπουρα, μπύρες, κρασιά, τεκίλες, μουσικές, φάτσες, γνωριμίες, πλήρεις και χαλαρές.

Αντε και του χρόνου, αν και δεν τελειώσαμε ακόμα.

Ερχεται ένα ΣΚΔ στην Κορώνη με τον Πέρι και την Χριστίνα, μια τουλάχιστον Σεπτεμβριανή Ανδρος και ευελπιστώ να γεμίσω τα ΣΚ μου με μπόλικα χιλιόμετρα.

Αύγουστος η ψυχή του ανθρώπου

Να 'σαι λέει στην αιώρα, κρεμασμένος κάτω από την καλαμένια πέργολα.

Με το ένα χέρι να βαραίνει από το τσιγάρο και το άλλο ίσα να φτάνει την καρέκλα που βρίσκεται η μαργαρίτα σου. Η σαγιονάρα να κρέμεται από το ένα δάχτυλο...

Ακούς ανελέητο καφεντελμάρ και μποσανόβες, το απόλυτο τίποτα... έχεις χυθεί σωματικά, πνευματικά και ψυχολογικά. είσαι απόλυτα χαλαρός, πως το λένε;

Μπροστά σου κυλάει το κάβο ντ' όρο. περνάνε φορτηγά πλοία από τον βόσπορο, που ποιος ξέρει που πάνε και πότε θα φτάσουν. Τα κοιτάς με τα κυάλια, αλλά είναι τα φτηνά τα ρώσσικα και δεν διαβάζεις το όνομα. και δεν παίζει και ρόλο κι όλας...

Απέναντι από το στενό είναι η Εύβοια και ο ήλιος δύει πίσω της όπου να ναι.
Τα πάντα είναι πορτοκαλί - σου ρχεται ένας συνειρμός αν θα βάψεις στα χρώματα της ΚΤΜ το καρότσι για τα χώματα - και τα γυαλιά ηλίου δεν χρειάζονται πλέον.

Να πίνεις άλλη μια γουλιά, να μη σου μιλάει κανείς, να μη σκέφτεσαι τίποτα, παρά μόνο κάτι περαστικές σκέψεις, που ούτε που θα θυμάσαι ένα δευτερόλεπτο μετά.


δίνεις μια με το χέρι και κουνιέσαι....

Φυσάει αεράκι κυκλαδίτικο, ένας σκατζόχοιρος έχει βουτήξει στην ξεχασμένη από χτες σακούλα με τις καρπουζόφλουδες.

Ισα που βλέπεις πια... πέφτει σκοτάδι και ο ουρανός είναι ο μισός βαθύ πορτοκαλί κι ο υπόλοιπος βαθύ μπλε. Φαίνονται τ΄ αστέρια ώρα τώρα..

Ανάβεις τα φαναράκια και αράζεις στην πάνινη καρέκλα, με μια γαβάθα φρούτα.

Ανοίγεις τις Αόρατες Πόλεις του Καλβίνο για πολλοστή φορά και ταξιδεύεις μαζί με τον Μάρκο πόλο και τις αφηγήσεις του στον μεγάλο Χάν.

Που και που, κλείνεις το βιβλίο και κοιτάς τριγύρω.

Ολα μένουν ίδια. η ίδια μουσική, η ίδια θέα, τα αστέρια αλλάζουν λίγο θέση μόνο αργά αργά.

Βλέπεις τα φανάρια από τα καράβια - στα είχανε εξηγήσει στην ιστιοπλοΐα αλλά όσο κι αν προσπαθείς να θυμηθείς τι σημαίνουν, δεν έχει μείνει κανένα κύτταρο όρθιο που να μπορεί να σε βοηθήσει.

Αφουγκράζεσαι στον αέρα της νύχτας, τα κουνάβια και κάτι πρόβατα που γυρνάνε στο μαντρί τους.

Ξαναπέφτεις στο βιβλίο.

Παίρνεις το τσιγάρο από το τασάκι και το ξανανάβεις. Μια τζούρα και το αφήνεις πάλι.

Η αιώρα κουνιέται από τον αέρα, τα φαναράκια επίσης.

Δεν έχεις τηλεόραση. Μόνο βιβλία και μουσική.

και θέα.

και θάλασσα.

και ουρανό.


αμήν.