Βάλια Κάλντα (επειδή ζήλεψα τον Σκύλο)

Σκαναρισμένα slides Βαλια Κάλντας, από το σωτήριο έτος 1995 (μπορεί και '96)

Μια ανάβαση στις αλπικές λίμνες Φλέγκες στην κορυφή, από παρέα 15 ατόμων.

Παρά λίγο περιπετειάρα, καθώς ξέραμε καλύτερα από τους ντόπιους και ανεβήκαμε παρά τον καιρό που έκλεινε.

Λίγο αφού τραβήχτηκε η φωτογραφία με τις λιμνες, οι ουρανοί άνοιξαν και έφαγα την δεύτερη χειρότερη βρόχα που έχω φάει ποτέ μου. (η πρώτη ήταν στον Ταύγετο επί 48 ώρες)

Η επιφάνεια από τις λίμνες ήταν σαν να βράζει, δεν βλέπαμε τίποτα από το ξύλο που τρώγαμε από τις σταγόνες, κεραυνοί παντού, το νερό που κύλαγε, έσβησε από τα μάτια μας το μονοπάτι προς Αρκουδόρεμα, χαθήκαμε αναμεταξύ μας κι εγώ με τη φίλη μου χάσαμε όλους τους άλλους αλλά και το μονοπάτι. (κλάμα, γκρίνια, γμστ...)

Τελικά κάτι που είδα μια κορφή μέσα στα σύννεφα, κάτι ο χάρτης, κάτι το ένστικτο, κόψαμε μια πλαγιά και πετύχαμε ξυστά το μονοπάτι, τους υπόλοιπους και το φορτηγό που μας γύρισε πίσω.


Λίγο μετά τα βρόντηξε κι έφυγε.... τυχαίο;