Χρώμα, ε;
Μπήκε η άνοιξη για τα καλά λοιπόν.
Δες τι έβλεπα τις προάλλες ξαπλωμένος ανάσκελα στο χορτάρι μετά το τρέξιμο και τις διατάσεις. (η καλύτερη στιγμή της ημέρας μετά το σούρουπο και μετά τη στιγμή που διαπιστώνεις μετά χαράς και τίγκα στις ενδορφίνες ότι είχες δίκιο που βγήκες για προπόνηση κι ας βαριόσουν και πόναγες και νόμιζες ότι θα πεθάνεις. Ξανά!)
Ηταν το τρίτο και σχεδόν επιτυχημένο (;;;) time lapse.
Με το κινητό πάντα, και σήμερα φτιάξαμε και βάση πατέντα για να μπαίνει σε τρίποδα, οπότε πάμε γι' άλλα λίαν συντόμως.
Τέλος, οφείλω στη συνείδηση μου να μοιραστώ μαζί σου το σημαντικότερο πράγμα που μου έμαθε η ζωή τον τελευταίο καιρό:
Κρέπα με μακεδονικό χαλβά και σοκολάτα μπίτερ.
σου-τιέν.