Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Ουδείς Πρωτότυπος

Με αφορμή το παρακάτω "μανιφέστο" (να το πω;) του Jim Jarmoush (μην κάνεις πως δεν ξέρεις)


Βρήκα τα δύο βιντεάκια που ακολουθούν και δίνουν πολύ εύπεπτο και περιληπτικό στίγμα της κατάστασης.


Everything is a Remix Part 1 from Kirby Ferguson on Vimeo.



Everything is a Remix Part 2 from Kirby Ferguson on Vimeo.


Εν τω μεταξύ, στο φέισμπουκς πέτυχα και μου άρεσε το "Φίλα με ακόμα" του Μουζουράκη.



To οποίο όμως, είναι το ίδιο το Bacciami Ancora του Jovanotti



το οποία είναι και τα δύο "σιχαμένα" με την καλή έννοια, καθώς είναι σαν διαφήμιση της κοκακόλας και σου αφήνουν ένα ωραίο συναίσθημα όχι γι αυτό που άκουσες, αλλά γι αυτό που είδες.

Τι μένει από το να αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια ή να ψάχνεις αιωνίως ίσως το διαφορετικό.

Α! μόλις βγαίνει και το True Grit και πάει και για όσκαρ,


στο οποίο σύμφωνα με το IMDB "A tough U.S. Marshal helps a stubborn young woman track down her father's murderer"

Αλλά - τι έκπληξη!!! - κοίτα που από το 1969 υπήρχε ήδη το True Grit


μόνο που τότε (σύμφωνα πάντα με το IMDB) "A drunken, hard-nosed U.S. Marshal and a Texas Ranger help a stubborn young woman track down her father's murderer in Indian territory"

Copy paste τα πάντα όλα.
Τα γύρω μας, τα μέσα μας, και τα αναμεταξύ μας.
Καλή επιτυχία.

Κλείνω με ότι πιο πρωτότυπο είδα τελευταία (και μου άρεσε κι όλας)
Ενα κλιπάκι φτιαγμένο όχι με γραφικά αλλά με πυροτεχνουργούς.


Orelha Negra - M.I.R.I.A.M. X Vhils aka Alexandre Farto from Vhils on Vimeo.

O Δίολκος

Μια ταινία 22 λεπτών, δημιουργημένη με το σύστημα του animation (εικονοκινητική τεχνική) αναπαριστά με μοναδικό τρόπο το εξαιρετικό μνημείο τεχνικού πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, τον Δίολκο: μια οδό από ξηράς για την μεταφορά πλοίων ανάμεσα στον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό κόλπο κατά μήκος του Ισθμού της Κορίνθου, τότε που δεν υπήρχε ο πορθμός. Η ταινία παρουσιάζει πολλές άλλες τεχνολογικές λεπτομέρειες, αλλά σκηνές της ζωής των ναυτικών εκείνης της μακρινής εποχής: τυχερό παιχνίδι, επίσκεψη στον ναό του Ποσειδώνα, γλέντι σε καπηλειό, καθώς και μια συναισθηματική συντυχία.


ΔΙΟΛΚΟΣ ΓΙΑ 1500 ΧΡΟΝΙΑ from IGN on Vimeo.

 

Πρόκειται για ένα έργο-συμβολή στην μελέτη της αρχαίας ελληνικής Τεχνολογίας, μια παραγωγή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας σε συνεργασία με την Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.

Δημιουργοί της ταινίας είναι οι Θ.Π. Τάσιος, Ν. Μήκας, Γ. Πολύζος, οι οποίοι έχουν λάβει ως τώρα δύο βραβεία:
  • Καλύτερης ταινίας αναφερόμενης στην αρχαιότητα στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κύπρο (Νοέμβριος 2009
  • Καλύτερης εκπαιδευτικής ταινίας στην 8η Διεθνή Συνάντηση Αρχαιολογικής Ταινίας του Μεσογειακού Χώρου στην Αθήνα (Μάιος 2010) 
Αν σε ενδιαφέρει έστω και ελάχιστα, "σπατάλησε" 22 λεπτά (σχεδόν όσο διαρκεί ένα επεισόδιο από "τα φιλαράκια" που το εχεις ξαναδει 100 φορές), και όταν ξαναπεράσεις από Κόρινθο κι έχεις χρόνο, θα ξέρεις πλέον τι παράκαμψη θα κάνεις.

πηγή: http://www.fourtounis.gr/arthra/diolkos.html

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Ο "αντικαπνιστής."


Υπάρχει ένα εξαιρετικά αργόσχολο @ στην εταιρία, που μάλιστα λιμνάζει στα υψηλότερα κλιμάκια.
Αυτό το @ λοιπόν, έχει γραμμένη στα @@ του τη νομοθεσία για απαγόρευση καπνίσματος μέσα στα γραφεία, καπνίζοντας ασταμάτητα στο γραφείο του.
Χαλάλι του όμως, αν έχει κλειστή την πόρτα.


Ταυτόχρονα, επιδίδεται σε αρχόσχολες βόλτες (αργό βήμα, στάσεις σε όποιον του απαντάει, κλπ) στα γραφεία με το αναμένο τσιγαράκι του, όχι μόνο καπνίζοντας αλλά και απορώντας που κανένας δεν έχει τασάκι.

Το @άκι λοιπόν τακτικά περνάει συχνά πυκνά και πάντα αργά και νωχελικά από τα γραφείο, (δεν έχει θεαθεί να πηγαίνει σε γυναίκες ποτέ - τυχαίο;) με το τσιγαράκι του κλασσικά.
Είχα ήδη νεύρα.

"Τι κάνουμε; Βόλτα;" του λέω.
Μπλοκάρει...
"Το τσιγαράκι" συνεχίζω, "μη το φέρνουμε εδώ μέσα. Κάναμε αμάν να κόψουμε το κάπνισμα"

Στα @, στους μαλάκες, αλλά και γενικώς σε όσους αποζητούν τον σεβασμό χωρίς να έχουν καταφέρει να τον δικαιούνται, δεν μιλάω ποτέ στον πληθυντικό. Δεν λέω π.χ. τι κάνετε, αλλά τι κάνουμε; Αντί καλημέρα σας λέω σκέτο καλημέρα, πώς είμαστε, να ρωτήσω κάτι, κλπ. Στα δε έγγραφα, τους προσφωνώ απλά "συνάδελφους" και όχι με τον τίτλο τους, δε πα' να 'ναι κι ο πρόεδρος ο ίδιος.
Αλλωστε και στον Θεό τον ίδιο, μιλάμε στον ενικό, σωστά;

Κάτι μου είπε τότε και βγαίνοντας από την πόρτα συμπληρώνει: "Εγινες και αντικαπνιστής τώρα; "
Μείνανε όλοι με ανοιχτό το στόμα.
"Δεν το λέω μόνο για μένα" του απάντησα, "και για αυτούς που καπνίζουν το λέω".
Το @ έφυγε χωρίς σχόλιο.

Κατάλαβες το παλιο@;
Αντε και αγνοεί το νόμο, που έτσι και τον ξαναδούν θα κάνουν καταγγελία.
Αντε και καπνίζει στα ξένα γραφεία, που το έχουν κόψει και δεν γουστάρουν ούτε τη φάτσα του όχι μόνο τα τσιγάρα του.
Αλλά να προσβάλει και τους υπόλοιπους δεκάδες καπνιστές καπνίζοντας επιδεικτικά στα γραφεία τους τη στιγμή που ο ίδιος συμμετέχει στην διοίκηση που επιβάλλει με τόνους ταμπέλες  την απαγόρευση του καπνίσματος;

Σχολιάστηκε με τους συναδέλφους (7-8 άτομα) και φυσικά συμφωνήσαμε στο πόσο @ είναι, αλλά επιβεβαιώσαμε ότι αυτή η χώρα δεν θα σωθεί ποτέ αν δεν εκλείψουν ολα αυτά τα @.
Ούτε και η εταιρία επίσης.

Με τόσους μαλάκες γύρω μου θα αρχίσω το σπάρταθλο μαλλον...

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Το meeting room...

... είναι το χειρότερο μέρος της εταιρίας και με έχει ταλαιπωρήσει πολύ τα τελευταία χρόνια.

Το καλύτερο κόλπο που έχω ανακαλύψει είναι το τρέξιμο.
Αυτά που διαβάζετε για τις ενδορφίνες και την άσκηση είναι αλήθεια.

Το αμέσως καλύτερο κόλπο, είναι να κάνεις το μαλάκα και να το διασκεδάζεις όσο μπορείς και αν μπορείς.

Αλλο δεν βρήκα.
Βρήκα όμως την όρεξη να συγκεντρώσω τους βασικούς τύπους των υπόπτων που λιμνάζουν εκεί μέσα.


Ο αρχηγός
Αυτός ο τύπος έχει στήσει το meeting. Εχει στείλει τις προσκλήσεις, έχει κανονίσει αίθουσα, καφέ και κουλουράκια, έχει μοιράσει ότι έντυπα χρειάζονται οι συμμετέχοντες και έχει καβατζώσει όλα τα σχετικά mail τα οποία έχει τυπωμένα μαζί του, μη τυχόν και χρειαστούν. Απαντάει το τηλέφωνο της αίθουσας και έχει βάλει το κινητό του στο αθόρυβο. Δεν γνωρίζει απαραίτητα τι κάνει.


Ο ακροατής
Αυτός είναι κανονικός καλεσμένος. Εχει καταλάβει κεντρικό σημείο, γέρνει μπροστά και κοιτάει με προσήλωση τον εκάστοτε ομιλητή. Συγκρατεί τα πάντα αλλά δεν αποδεικνύεται η αποτελεσματικότητα της μεθόδου του, καθώς δεν του δίνεται ποτέ ο λόγος, ούτε έχει λόγο να τον ζητήσει. Πίνει καφέ και κουλουράκια κανονικά.


Ο άσχετος
Συνήθως αυτός αντικαθιστά κάποιον πιο μάγκα που την κοπάνησε. Δεν έχει ιδέα τι θα ειπωθεί, τι θα ερωτηθεί και τι ώρα θα ξεμπερδέψει. Δεν γνωρίζει το αντικείμενο και συνήθως είναι από λάθος τμήμα ή/και λάθος θέση.
Κρατάει σημειώσεις χωρίς να καταλαβαίνει τι σημειώνει, πίνει καφέ αλλά δεν φτάνει τα κουλουράκια και ντρέπεται να τα ζητήσει.


Η γλάστρα
Χαμογελαστός φλώρος, ατσαλάκωτος, φοράει ενεργειακό βραχιόλι, ναζιάρης με όλους, μέσα στα αστειάκια και τα σάλια. Κάτι ξέρει συνήθως για το θέμα, αλλά δεν είναι ποτέ αυτός που αποφασίζει, ούτε που επηρρεάζει. Παρ' όλα αυτά, έχει άποψη και την λέει αλλά τον σταματάς εύκολα. Παίζει με το i-phone συνεχώς, κοκκινίζει όταν χασμουριέται από μέσα του και ζητάει πάντα εσπρέσσο.


Το θύμα
Αυτός ο κακομοίρης, είτε είναι νέος και δικαιούται τρέξιμο, είτε είναι εκ γενετής αυτοτρεχούμενος. Σε κάθε περίπτωση είναι αυτός που: θα φωνάξει την καθαρίστρια, θα ανάψει τον προτζέκτορα, θα φέρει μαρκαδόρους, θα κουβαλήσει καρέκλες ή απλά θα του φορτώσουν όλη τη δουλειά στο τέλος. Καφέ δεν θα προλάβει να πάρει. Ενα κουλουράκι μόνο.


O touch and go 
Μπαίνει με φασαρία, πειράζει τις γκόμενες, βάζει καφέ, μιλάει επι δέκα λεπτά στο κινητό μέχρι που ξαφνικά φεύγει μιλώντας "για να μην ενοχλεί". Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς...



Ο μπάσταρδος
Αυτός ο τύπος βαριέται γιατί ξέρει τα πάντα. Το μόνο που δεν ξέρει είναι γιατί είναι εκεί μέσα. Ξέρει που θα καταλήξει το meeting, ποιός θα πει τι και πότε θα γίνει τι επίσης. Δεν πίνει, δεν τρώει, δεν μιλάει γιατί είναι ρομποτ και ζωγραφίζει συνεχώς για τα νεύρα. Φεύγει πρώτος, μπαίνει τελευταίος.


Ο ευθυνόφοβος
Θα πάει πρώτος στο meeting και θα φύγει τελευταίος μη τυχόν χάσει κάνα σχόλιο ή του φορτώσουν τίποτα ερήμην. Τα ζητάει όλα εγγράφως και απαντάει μόνο εγγράφως επίσης. Ηχογραφεί κρυφά με το κινητό του τα πάντα. Θα δεις ότι δεν το αγγίζει για να μην γράφει τα "χρατς χρουτς".


Ο αργόσχολος
Τον καταλαβαίνεις κυρίως από ένα πράμα: ενώ κοιτάει τον ομιλητή, ακόμα κι όταν πάρει τον λόγο άλλος, αυτός έχει σκαλώσει και εξακολουθεί να κοιτάει τον ίδιο άνθρωπο. Δεν τον παρεξηγείς ποτέ, γιατί τον καταλαβαίνεις αμέσως. Γεμίζει ψίχουλα το γραφείο τα οποία μαζεύει πιέζοντας τα με το δάχτυλο ένα ένα, προτείνει χρώματα μαρκαδόρων για τον πίνακα και σου δείχνει άσχετες φωτογραφίες στο κινητό του.

Καλή σταδιοδρομία βρε!

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Από τις πιο δύσκολες φωτογραφίες...

... λένε ότι είναι αυτή που τράβηξε ο Thierry Legault, μία μερικής έκλειψης ηλίου.

Αριστερά βλέπετε τη Σελήνη που μπαίνει μπροστά από τον ήλιο, και λίγο πιο πάνω από το κέντρο, βλέπετε ένα μυγάκι.



Το οποίο μυγάκι δεν είναι παρά ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός που περνούσε από εκεί και φυσικά όχι τυχαία, αφού ο Τέρης κυριολεκτικά φύλαγε καραούλι για να τον πετύχει και είχε χρόνο μόνο μισού δευτερολέπτου.



Περισσότερα θα διαβάσεις εδώ.
 
Εκεί θα βρεις λινκ και για την παρακάτω φωτογραφία, όπου ο ISS (ο σταθμός που λέγαμε) περνάει μπροστά από το Φεγγάρι. (λίγο πιο εύκολη αυτή)


Νάτος:




Ολα αυτά βέβαια, εμένα του καχύποπτου Ελληνάρα που ξέρει καλύτερα από όλους, μου κάνουν σε φωτοσοπιά (φυσικά), γιατί έτσι είναι εύκολο να φωτογραφίσεις ακόμα και ένα ποδήλατο με ένα παιδάκι και ένα κουκουλοφόρο χαζό νάνο στο καλάθι, να περνάει μπροστά απ' το φεγγάρι!




Αλλά δεν μπορεί να έχω πάντα δίκιο, οπότε από τα παραπάνω λινκς βρήκα το σάιτ του Τέρη, όπου μόνο εξωγήινους πίσω από θάμνους δεν έχει τραβήξει.


Κοίτα! ISS με λεωφορείο, με το άλλο λεωφορείο, μόνο το λεωφορείο, το λεωφορείο με ένα φίλο του και τέλος το λεωφορείο με το Hubble.






Σε κλείνω τώρα για να μην γράφει, όχι με αυτό το αεροπλάνο που τυχαία πέρναγε μπροστά από τον ήλιο (Τέρης φυσικά)





αλλά με τον ναό του Ποσειδώνα να περνάει μπροστά από το φεγγάρι, που είναι εύκολο και όποιος δεν το έχει δει, να το βάλει στη λίστα του για φέτος.




Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Η πιο όμορφη γυναίκα του πλανήτη, βρέθηκε!

...  ή μάλλον σχηματίστηκε η εικόνα της "πιο όμορφης" γυναίκας (μη με ρωτάς για τα αυτάκια)  μετά από μπόλικο photoshop φωτογραφιών 16 εκ των ομορφοτέρων κυριών της εποχής μας, χωρισμένες σε ομίλους - τύπου τσάμπιονς λίγκ, νομίζω.

Αν και θα πεθάνω μάλλον από τα πέντε σουβλάκια, συνεχίζω με μουσική:




Πάμε πρώτο γκρουπ:




η ανα ζεύγη επεξεργασία απέδωσε αυτές:



που με τη σειρά τους έδωσαν
τη νικήτρια του 1ου ομίλου.

Ασχημη δεν τη λές...






Δεύτερο Γκρουπ, παρακαλώ:


Φότοσοπ



ξανά:


Νικήτρια Β ομίλου.


Πάμε Τρίτο Νγκρουπ



1η μίξη



2η μίξη


3ου ομίλου νικήτρια



Ντέταρτο Νγκρουπ (βαρέθηκα λίγο)




...


(πω πω έλεος - τι βαρετό)


Μπράβοοοοο

Ουφ.
Μίξάζ κολάζ βιράζ των φιναλίστ τώρα:

Τελική Τετράδα
-->


Τελική δυάδα

-->



Κυρίες και κύριοι, ιδού η πιο όμορφη Κυρία (αν και δεν το ξέρουμε) του πλανήτη, που όμως δεν υπάρχει.

Τι χασομέρι θεέ μου...




Για να συνέλθεις τώρα και να ισιώσει η καμπούρα σήκω - απομακρύνσου από το μονιτορ σου και για κάποιο μαγικό λόγο αντί για τον Αϊνστάιν θα δεις την Μέριλιν!!! Αλήθεια!

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Η απόλυτη θέα.

Η απόλυτη θέα είναι στο φαράγγι του Βίκου.
Οχι, είναι στο Γκραντ Κάνυον, που είναι και πιο γραντ όπως και να 'χει.
Οχι - όχι, στη Σαντορίνη να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα.
Αποκλείεται. Εχεις δει την πάχνη στα χιονισμένα έλατα του Χελμού;
Καλά ναι... Τάρανδοι να τρέχουν στη παγωμένη τούνδρα κάτω από το βόρειο σέλας; Χελόου!
Παγώσαμε... τα κρυστάλινα καταπράσινα νερά της Γαύδου. Τέλος.
Αντίπαξοι, περίπλους με βάρκα. Ανελέητο τυρκουάζ.

Η Νέα Υόρκη από το Εμπάιρ στέιτ μπίλντινγκ.
Η θέα από τον πύργο του Αϊφελ.
Η θέα από την κορυφή του Ολύμπου. Οχι! του Εβερεστ.

Η θέα του Τιτανικού από το ρομποτο-υποβρύχιο;
Η θέα του φεγγαριού, μια νύχτα με φεγγάρι, μήπως;

Η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πάντα μέχρι να πατήσεις εδώ και να τελειώσουν όλα, να μην ξαναβγείς από το σπίτι, να μην ξανατραβήξεις φωτογραφία τοπία, να μην τίποτα με τίποτα, ποτέ για πάντα και πουθενά ουδέποτε.
Ευλόγησον.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Η τέχνη των βιβλίων.


'Η καλύτερα τέχνη με βιβλία.

Η μάλλον η τέχνη των βιβλίων.

'Η ίσως τέχνη από βιβλία.

Ωχουουουου! Δες:



Τα παλιά τετράδια και λοιπά μελάνια.



Δες στα παλιά τετράδια της βρετανής Andrea Joseph, τι σκίτσα έχει κάνει.


Κάνε μετά μια βόλτα και από τον μπλόΝγκ της Αγγελικής Σαλαμαλίκη, που μου αρέσουν επίσης οι ζωγραφιές της.




Και πριν κλείσεις την πόρτα πέρνα και από του Ηλία.