Η απόλυτη θέα.

Η απόλυτη θέα είναι στο φαράγγι του Βίκου.
Οχι, είναι στο Γκραντ Κάνυον, που είναι και πιο γραντ όπως και να 'χει.
Οχι - όχι, στη Σαντορίνη να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα.
Αποκλείεται. Εχεις δει την πάχνη στα χιονισμένα έλατα του Χελμού;
Καλά ναι... Τάρανδοι να τρέχουν στη παγωμένη τούνδρα κάτω από το βόρειο σέλας; Χελόου!
Παγώσαμε... τα κρυστάλινα καταπράσινα νερά της Γαύδου. Τέλος.
Αντίπαξοι, περίπλους με βάρκα. Ανελέητο τυρκουάζ.

Η Νέα Υόρκη από το Εμπάιρ στέιτ μπίλντινγκ.
Η θέα από τον πύργο του Αϊφελ.
Η θέα από την κορυφή του Ολύμπου. Οχι! του Εβερεστ.

Η θέα του Τιτανικού από το ρομποτο-υποβρύχιο;
Η θέα του φεγγαριού, μια νύχτα με φεγγάρι, μήπως;

Η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πάντα μέχρι να πατήσεις εδώ και να τελειώσουν όλα, να μην ξαναβγείς από το σπίτι, να μην ξανατραβήξεις φωτογραφία τοπία, να μην τίποτα με τίποτα, ποτέ για πάντα και πουθενά ουδέποτε.
Ευλόγησον.