Μια μέρα που 'βρεχε, μία φίλη μου έστειλε το link του site του Χριστόφορου Κάσδαγλη που συγκεντρώνει ιστορίες ανέργων.
Νάτο: http://www.imerologioanergou.gr
Αρχικά θύμωσα με την ιδέα.
Μετά όμως επιστράτευσα λοιπόν όλη μου την ματαιοδοξία και έστειλα το λινκ γι' αυτό που είχα ποστάρει εδώ μέσα ένα μήνα μετά την απόλυση μου και παρέμεινα θυμωμένος.
Βέβαια από την απόλυση είχαν μεσολαβήσει ένα κάρο πράματα, είχα σκεφτεί και είχα νιώσει τόσα πολλά και διαφορετικά, είχα απελπιστεί, είχα χαρεί, είχα χαλαρώσει, είχα ανακουφιστεί, είχα τρομοκρατηθεί, είχα ελπίσει κι είχα ποντάρει στο μέλλον και όλα αυτά τόσο όσο δεν μπορεί να περιγραφεί σε κανέναν Κάσδαγλη και σε κανένα συλλέκτη διαδικτυακής γκρίνιας. Ούστ.
Ούτε καν στο μεταξύ μας, εδώ μέσα - κι αυτό είναι καλό.
Αν πας να μου εξηγήσεις κάτι, μην το κάνεις - έχω καταλάβει ήδη.
Και τώρα,
Από τη σειρά βίντεο
Πράματα Που Περνάνε
παρουσιάζω το έργο
"Λεβιάθαν"
