Θαυμάζω...

... αυτούς που ονειρεύονται και δεν φοβούνται να επενδύσουν στα όνειρα τους.
Αυτούς που τολμούν να πουν "δεν μου αρέσει" και στη συνέχεια να το αλλάζουν σε πείσμα των πιθανοτήτων, των καιρών, της κοινής λογικής και των τρίτων.

Δεν ξέρω αν έχουν σύμμαχο την τύχη, την ικανότητα ή τις συμπαντικές συνομωσίες του Coelho, και γι αυτό δεν μπορώ να καταλάβω τη συνταγή.

Ισως να μην υπάρχει συνταγή, αλλά να πρόκειται απλά για ένα μίγμα υλικών το οποίο λίγο με τη διαίσθηση, λίγο με την εμπειρία, θα έχει αποτέλεσμα. Σαν τη μαγειρική μου δηλαδή.

Αλλά και πάλι πόσο <δεν βρίσκω λέξη> θέλει για να κάνεις κάτι τέτοιο;

Λίγο αποκλείεται - ή πολύ ή καθόλου...