Καταπληκτική Κυριακή.

Τι όμορφη μέρα που ήταν αυτή η Κυριακή!

Κι ας ήμουν πτώμα από το Σαββατιανό τρέξιμο με τον αδερφό στο βουνό.
Εντεκα δυνατά χιλιομετράκια έκαψαν αρκετές έννοιες και με γέμισαν υγιή κούραση.

Ξεκίνησε στις 11 στο Τεχνόπολις με το http://www.photoinspiration.gr/

Το Athens Photo Inspiration, η μεγαλύτερη φωτογραφική διοργάνωση διαγωνιστικού χαρακτήρα στην Ελλάδα, πραγματοποιείται για πέμπτη συνεχή χρονιά, την Κυριακή 4 Νοεμβρίου.
Πρόκειται για τον καθιερωμένο φωτογραφικό «Μαραθώνιο» στο κέντρο της Αθήνας, που προσφέρει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να επικοινωνήσουν και να εκφραστούν ελεύθερα προσεγγίζοντας μέσα από τη δική τους οπτική, σε διάρκεια έξι ωρών, τέσσερα θέματα, με εμφανή προσανατολισμό στην πόλη και την εμπειρία της, όπως αυτή διαμορφώνεται από τη σύγχρονη πραγματικότητα που μας περιβάλλει και επηρεάζει.

Τέσσερα θέματα, μία φωτογραφία για κάθε θέμα, πάνω από 600 συμμετέχοντες.

Αυτή τραβήχτηκε νωρίς. 

Στην ενημέρωση ήταν τίγκα όλος ο χώρος!

Στις έξι το απόγευμα θα έπρεπε να τις παραδώσουμε.
Χωρίς επεξεργασίες, νέτες, σκέτες, ότι είδε ο φακός.

Τα φετινά θέματα ήταν:
"Είσαι ο καθρέφτης μου"
"Ημερολόγιο Πόλης"
"Ελεύθερος χρόνος"
και ένα ελεύθερο θέμα.

Λίγο κουλτουρέ τα θέματα για τα μέτρα μου, βέβαια οι έμπειροι και 'μορφωμένοι' τα έπιασαν αμέσως ενώ εγώ ο μπουρτζόβλαχος κοιτούσα λίγο σα χάνος.
Τελικά καβάλησα το μηχανάκι και άρχισα τις βόλτες έμπνευσης, που τελευταία είναι πολύ -πάρα πολύ- ταλαιπωρημένη.

Πρώτη στάση στον Εθνικό κήπο, όπου ξανατραβάω μια παλιά μου φωτό με αντανακλάσεις, για το πρώτο θέμα, αν και ήθελα να το κουλτουρέψω αλλά δε μου βγήκε τελικά.

Τραβάω μερικές ακόμα με στόχο να καλύψω το τρίτο θέμα "Ελεύθερος χρόνος", καθώς ο κήπος ήταν τίγκα στα παιδάκια-καροτσάκια-βολτάζοντες-τούφες στα παγκάκια και τον ήλιο, απίθανη μέρα.

Είχα ένα κεφάλι καζάνι, οπότε πάω για καφέ, μιλάω με τους γνωστους αγνώστους (όχι αυτούς - τους άλλους) είχαν μακαρονάδα με μύδια και ληγμένο παγωτό, πάω σπίτι τους για φαγητό.
Στο δρόμο σκηνικό: Κλειστή η Συγγρού στην κάθοδο, από κάποια πορεία.

Και εγώ τι;
Δεν σκέφτηκα κάν να κάνω άκρη, να ανέβω όρθιος πάνω στο μηχανάκι και να τραβήξω την υπερφωτό του θέματος "Ημερολόγιο Πόλης":

Το κατάλαβα μετά που μου το είπε η Σ.

Για φαντάσου: Τραβηγμένη από ψηλά, από το κέντρο του δρόμου, μπροστά μακελειό να εκτρέπονται τα αυτοκίνητα στο Πάντειο, πιο μπροστά μπούγιο και σημαίες, το φως κόντρα και στο βάθος η ευθεία της συγγρού άδεια μέχρι τη θάλασσα, με σύννεφα. Πρωτοσέλιδο.
Ελπίζω να την πέτυχε κάνας άλλος μπας και τη δω.

Φαγητό με φίλους λοιπόν, τους δείχνω και τι τράβηξα, η μία άρεσε πολύ, η άλλη ήταν 'ενταξει' αλλα η τρίτη αίσχος, αποφεύγω -καθόλου διακριτικά- να φάω το παγωτό που τους είχα πάει εγώ τον Ιούνιο, και φεύγω γιατί είχα να φωτογραφίσω για το ελεύθερο θέμα (το οποίο είχα αποφασίσει εξ αρχής ότι θα ήταν ηλιοβασίλεμα με σύννεφα - ειδικότης μου) και ίσως και καμιά καλύτερη για το Ημερολόγιο Πόλης που είχα μόνο μία αίσχος.

Ελεγα για ηλιοβασίλεμα από Φιλοπάππου, αλλά το μηχανάκι με πήγε μόνο του στην Πειραϊκή.
Παλιά αγαπημένη (λόγω παλιών αγαπημένων και όχι μόνο) για τις βόλτες, τις θάλασσες και τους καιρούς της, με θυμήθηκε και μου έκανε το χατήρι με ένα καταπληκτικό ουρανό.

1000 καμπίνες, 6 εστιατόρια, 10 μπαρ και παρασκευή μπύρας on board.

Ανέβασμα την Πειραιώς με το ηλιοβασίλεμα να σβήνει στους καθρέφτες μου, μερικά παντιλίκια στη λεία ασφαλτο - πολύ καιρό είχα να μυρίσω θάλασσα τελικά- φτάνω στο Γκάζι, παίρνω σειρά, καταθέτω τέσσερις φωτογραφίες -μία για κάθε θέμα είπαμε- και τέλος πρώτου μέρους.

Τις φωτογραφίες που κατέθεσα δεν στις έδειξα όπως κατάλαβες.
Θα σου πω όταν ανοίξει η ψηφοφορία για το κοινό και που ξέρεις, μπορεί και να τις προτιμήσεις.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

(άρα μέχρι εδώ ήταν το πρώτο)

Εξήμιση η ώρα λοιπόν και είμαι κουρασμένος στην Πειραιώς.
Το φέισμπουκς όμως είχε πει, ότι οι Ατενίστας κατέβασαν τη Λυρική Σκηνή να τραγουδήσει στην Βαρβάκειο αγορά.

Περίεργο, ε;
Εκεί που ψωνίζω σπάλες, συκώτια και γαύρους...

Κούραση ξε-κούραση, καβαλάω και πάω στην Βαρβάκειο.
Φτάνω πρώτος στις εφτά παρά. Οταν λέμε πρώτος, το εννούμε.

Στήνονταν ο ήχος ακόμα, σιγά σιγά ντύθηκαν και οι συντελεστές με ρούχα και μικρόφωνα,

άρχισε κι ο κόσμος να έρχεται, εγώ βιδώθηκα μπροστά μπροστά

Αρχισαν οι δοκιμές ήχου

Το background σουρεάλ εντελώς...

 Ε, και μετά ξεκίνησε η παράσταση με αποσπάσματα από Οπερες. (αν το λέω καλά)

Οι στοές γέμισαν εντελώς από κόσμο, κάθε καρυδιάς καρύδι, λυρικόφιλοι και μη, περίεργοι και περαστικοί, όσοι δεν ξέραμε τι θα ακούσουμε τρελαθήκαμε από τον Κουρέα της Σεβίλλης που άνοιξε πρώτος.
Ο ερμηνευτής βγήκε γελώντας, τραγούδαγε γελώντας, είχε επαφή με το κοινό, όπως και οι άλλοι και εισέπραξε όπως όλοι ένα απίθανο κι εγκάρδιο χειροκρότημα.
Μία ώρα περίπου που θα φροντίσω να επαναληφθεί σίγουρα και στο φυσικό της χώρο.
Καταπληκτική εμπειρία - Μπράβο σε όλους.

 

 Χαμός σου λέω - μέχρι έξω έφτανε ο κόσμος.

 Τσάκω και το πρόγραμμα

Και τώρα πάρε και το βίντεο:

Προτείνω Full Screen.
(τόσες ώρες rendering μη πάνε χαμένες)