Πέντε μερούλες - Φωτοαπολογισμός.

Πρώτα μουσική:

Ωραία!

Και τώρα φωτό από το νησί.

Τρείς Φάροι, τρία φανάρια, τρια τέσσερα πέντε ζωντανά - μπορεί και παραπάνω, ένα μαρμαρωμένο, ένα ηλιοβασίλεμα, δυο φουγάρα, μια ή ανοιξη ένα το σύννεφο, χρυσή βροχή, βροχή που χόρευε σε κάμπο ώριμο ως το πρωί.

Αναλυτικά:

Το πλοιαράκι αφήνει την Αττική, με μια κλανιά που σκοτείνιασε την πλάση.

η οποία πλάσις, ήτο τίΝγκα στο λουλουδικό και το πράσινο
(άνοιξη γαρ)

και χαίρονται την λιακάδα τα γατιά
(άνοιξη! νιαρρρ...)

και τα κοκόρΓια

και τα προβατάκια στις πεζούλες ή αιμασιές όπως λέγονται από τον κόπο και το αίμα που απαιτήθηκε για να χτιστούν.

(εντάξει; χάρηκες; )

και μετά νύχτωσε στο καμπαναριό

νύχτωσε και στο Φάρο της Χώρας, τον Τουρλίτη.

Trivia: Ο Τουρλίτης χτίστηκε το 1887, γκρεμίστηκε το 1943 από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε το '94 από τους Γουλανδρήδες. Είναι ο μόνος χτισμένος σε βράχο μέσα στη θάλασσα -λέει- και αν ήταν μέρα θα έβλεπες και πόσο ωραίος είναι.

(Ασχετο:  τι φάτσα - γελάω όποτε το βλέπω.)

και η πανσέληνος πάνω από τη Χώρα

κι ο ένας εκ των τριών κύκνων του λιμανιού

και ο δύος εκ των ίδιων τριών. 

Ετσι πήγαινε όταν είχε κόντρα αέρα για να είναι αεροδυναμικός, 

και μάλιστα μάλωνε και τον άλλο όταν τον ταίζαμε τυρόπιτες.

Κατσικάκια (εύκολο)

Ο σοφός Τράγος που ξέρει τα πάντα για τα πάντα.

Προβατάκια 

(μάνα και κόρη - δες τα μαύρα σημάδια σε μάτια και αυτιά)

Δεν ξέρω γιατί, αλλά μ'αρέσει αυτή.

Κι ένα ηρωικό αιλουροειδές στην πλατεία, που δεν θα το πρόσεχα αν δεν μου τράβαγε πρώτα την προσοχή, η σκιά του πάνω στο περίπτερο στο βάθος.

Ο δρόμος για τον άλλο φάρο, στα ΒΔ του νησιού...

(παρακάτω έχει κοτρώνια)

...αυτόν εδώ, ονόματι 'Φάσα'.

αυτόν λέω, που απαγορεύεται να πας, αλλά τελικά πας και πιάνεις και κουβέντα με τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα.

Trivia: Ο φάρος Φάσα είναι χτισμένος στα 210 μέτρα ύψος και πολύ μακρυά από την παραλία από το 1856 και 'φυλάει' το στενό Καφηρέα. (Cavo d' Oro) Είναι ο ψηλότερα χτισμένος φάρος. Μάλιστα οι ντόπιοι, συνήθιζαν να δουλεύουν τα πέριξ του φάρου χωράφια νύχτα και υπο το περιστρεφόμενο φως του. 

Ετσι ανακαλύψθηκε η φωτοεπιληψία και ο χορός trance.

τσάκω και το φουγάρο της επιστροφής, ενώ μαρσάρει για να το ζεστάνει.

(το ίδιο είναι, δε μετράει)

κι ένα ωραίο πολυβαμμένο φανάρι

κι άλλο ένα...

Κι αυτός είναι ο φάρος του λιμανιού, που λέγεται Φάρος8022. Χτίστηκε το 1874 και είναι ο μοναδικός όχι μόνο με διόρωφη κατοικία του φαροφύλακα αλλά και ο μοναδικός επίσης με εξωτερική σκάλα για να ανέβει κανείς στο φανάρι. Ευτυχώς μία ομάδα φοιτητών έχει ξεκινήσει να τον αναστηλώνει. Εχουν και σχετικό blog.

ε, μετά άφησα πίσω το νησί...

και βαριόμουν αφόρητα στο πλοίο.

Καλά που είχε καλό καιρό...

κι ωραίο ηλιοβασίλεμα.

αυτά.

Υ.Γ.

Κατά τ' άλλα με έχει πιάσει η μέση άσχημα από τη μετακόμιση (δεύτερη μέρα σήμερα) και την Κυριακή έχω να τρέξω στο 20άρι του ΣΔΥΑ - ελπίζω ν' αποδώσουν τα γιατροσόφια.