Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Περί βαρεμάρας



είμαι βέβαιος.


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

5 σχόλια:

absentminded είπε...

Συμφωνω.

Υ.Γ.: βαριεμαι τρελα..

25 Οκτωβρίου 2011 στις 1:50 π.μ.
Chocorello είπε...

για σένα.

25 Οκτωβρίου 2011 στις 2:07 π.μ.
M είπε...

Ενίσταμαι!!! H βαρεμάρα δεν είναι απλή υπόθεση και αποτελεί σίγουρα σημαντικό στοιχείο για τη σχέση μας με το περιβάλλον. Μπορεί να βαριόμαστε γιατί κάτι μας φαίνεται δύσκολο ή αντίθετα εύκολο, επειδή νιώθουμε απογοητευμένοι και όλα μοιάζουν ανούσια, ή για 1002 άλλους λόγους και σίγουρα παίζει σημαντικό ρόλο στον τρόπο που υπάρχουμε. Δεν ξέρω γιατί κάποιοι βαριούνται εύκολα και κάποιοι άλλοι όχι τόσο αλλά σίγουρα κάτι πρέπει να σημαίνει...μου έδωσες ωραία αφορμή για να το ψάξω.

Καλημέρες !!!

25 Οκτωβρίου 2011 στις 11:18 π.μ.
Chocorello είπε...

Καλημέρα (?!) Μ.

Νομίζω το κλειδί είναι η αναγνώριση της βαρεμάρας και ο διαχωρισμός της από άλλα συναισθήματα, με παρόμοια συμπτώματα αλλά διαφορετικά αίτια.

Την αναβολή, τη δυσαρέσκεια, τη ψυχολογική κούραση, το burn-out αν θες, δεν τα λέω βαρεμάρα. Αυτά εχουν σαφή αίτια και προφανείς (αν και συχνά δύσκολες) λύσεις.

Η εκούσια παύση των πάντων όμως, η επανάληψη της ίδιας ρουτίνας ξανά και ξανά, η έλλειψη πρόσληψης οποιουδήποτε ερεθίσματος, η προσωπική εγκατάλειψη, αυτά ναι!
Είναι βαρεμάρα.

Και τότε μιλάμε για πολύ βαρετή βαρεμάρα...

27 Οκτωβρίου 2011 στις 1:19 π.μ.
M είπε...

Καλημέρα Chocorello!

Η διαφωνία μας από ότι κατάλαβα έγκειται κυρίως στο γεγονός πως εγώ βλέπω τη βαρεμάρα ως σύμπτωμα και όχι ως αυτόνομα υπάρχουσα κατάσταση, αλλά δεν μπορώ να μην δεχθώ πως έχεις πολύ δίκιο όταν λες πως όταν επέλθει η προσωπική εγκατάλειψη, η βαρεμάρα είναι όντως βαρετή ;-))

Καλό τριήμερο λοιπόν και ... με πολλά ερεθίσματα!!!

27 Οκτωβρίου 2011 στις 10:07 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)