Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Το Συνέδριο


Η αφρόκρεμα των εταιριών και των συμμετεχόντων από τον χώρο που εργάζομαι, μαζεύτηκαν σε ένα συνέδριο για νέες τεχνολογίες, προϊόντα, κλπ.

Τσακώνω λοιπόν στο διάλειμα έναν παλιό συνεργάτη, μηχανικαρά με 40 πιστοποιήσεις και σούπερ ενεργητικό και βιογραφικό, στελεχάρα, κλπ κλπ, έχουμε πήξει και οι δύο και στο συνέδριο και στο κουρμπέτι, αυτός τρώει μπουφέδες, εγώ πίνω καφέδες και ανταλλάσουμε (έτσι γράφεται;) τα νέα μας.

Κάτι για δουλειά, κάτι για γυναίκες, κάτι για υγεία (της ηλικίας βλέπεις), κάτι για άσκηση (παλιά καραβάνα κι αυτός αλλά του στίβου) μετά πιάνουμε την κρίση οπότε και του λέω ότι σκοπεύω φέτος να παγιώσω το "δώρο κρίσης".
Δηλαδή φτηνό οικονομικά δώρο αλλά όχι και "φτηνό" από άποψης συμμετοχής μου.
"...δηλαδή επειδή να, ξέρεις μωρέ, μαγειρεύω λίγο και κάνω κάνα γλυκό, λέω φέτος να μοιράσω τέτοια."  (καρφώθηκα αλλά χαλάλι)

Μένει με το τυροφλογεράκι να στάζει από το στόμα στο κουστούμι και μου λέει έκπληκτος:
(εσύ βάλε εφέ μπουκωμένου στόματος)

"Μαλάκα μαγειβεύειφ; Σοβαβά;;;"

"Ωχουυυ θα αρχισουν τα αστεία τώρα... δε γαμιέται - σκέφτομαι - στα παπάρια μου."

"Ναι ρε, μαγειρεύω. Και τυριά κάνω και λικέρ κάνω και ότι μου κατέβει κάνω."

και απαντά:

"Μαλάκα το πρωί έκανα κυδωνόπαστο και γλυκό κυδώνι!"

Ντόοοινγκ!!! 

Ε, μετά έγινε ο χαμός.
Σα να συναντήθηκαν ΠΑΟΚτσήδες στην έρημο Καλαχάρι.
Αραδιάζαμε συνταγές, εξωτικά υλικά, επικίνδυνα κόλπα με ασβέστη, θρύλους από τις γιαγιάδες, μύθους για χάλκινες κουτάλες, καφενεία σε παράλληλα σύμπαντα με το μοναδικό γλυκό μανιτάρι, μόνο το νέκταρ των Θεών δεν αναφέραμε.

Οι γύρω είχαν παρατήσει τις μοναδικές δύο γυναίκες του συνέδριου (12ποντο, 3 χιλιοστά μεικάπ και το άλλο το αποκάτω - εφαρμοστά παντελόνια, μπλούζες,  τα πάντα όλα, αγόρια εδώ είμαστε και καλή τύχη μάΝγκες) και προσπαθούσαν να καταλάβουν με τι είχαμε ενθουσιαστεί τόσο, μιας και δεν είχαν ελπίδες μαζί τους.

Υπήρχε όμως και άλλη μία, αθόρυβα όμορφη, που δεν την κοίταγε άλλος.

και τότε θυμήθηκα κάτι.



6 σχόλια:

Δημήτρης Τερζής είπε...

αλλάξανε οι εποχές Τσόκο!!! Αλλάξανε!!!

absentminded είπε...

Πες μας ότι ΔΕΝ περιορίστηκες να κοιτάζεις την αθόρυβα όμορφη επίσης αθόρυβα!!!
:))

Chocorello είπε...

Αμα κάναμε θόρυβο με οτιδήποτε αθόρυβο, ζήτω που καήκαμε φιλενάδα...

Δημήτρη, αλλάζουν οι εποχές κι εμείς "πρέπει" να ακολουθούμε. Το θέμα είναι από πόσο κοντά.

elt είπε...

Τυχερή η γυναίκα που θα σε πάρει.... :)

ΥΓ Εξαιρετική μουσική επιλογή... εύγε...

Δημήτρης είπε...

Αχαχαχα! Μου θυμίζεις όμορφες εποχές πανεπιστημίου που ξεμυτίζαμε οι διδακτορικοί από τα μπουντρούμια για κανένα τσιγάρο και ακούγονταν φωνές μέσα στο κτίριο:

-Τεό που είσαι;
-Κάτω!
-Έλα εδώ ρε να σου πω για μια γαμάτη μαρινάδα που έκανα χτες!

Οργανώναμε και βραδυές μαγειρικής που και που. Ακόμη το κάνουμε. Άλλαξαν όντως οι εποχές!

Chocorello είπε...

elt, πες το στις προηγούμενες! μπουαχαχαχαα

Δημήτρη (μπεεε) πήρα που λές κάτι έτοιμες μαρινάδες από το Μπαχάρ, δεν τρελάθηκα. Τώρα μου έχει τάξει συνταγή μαρινάδας ενας "ειδικός" για κοκκινα κρέατα - θα την πάρω μόλις χειμωνιάσει και τα λέμε.