Εφτασα σπίτι έντεκα και είκοσι από το γραφείο σήμερα, ζαλίζομαι, ζεσταίνω ψαρόσουπα από χτες, έχασα ένα γενέθλιο μιας φίλης και άλλο ένα ταυτόχρονο ενός φίλου.
Ούτε για σπίτια ήμουν, αλλά δυστυχώς ούτε άντεχα να φωνάζω μέσα στο μπαρ τα νέα μου.
Στην υγειά τους όμως ένα σφηνάκι γκραν μαρνιέ (ένα στον καθένα).
(πριν το φαγητό)
(κι ένα μετά)
(για τον καθένα, ε;)
Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι λένε, αλλά από ότι βλέπω συμφωνούν και οι τρείς:
Ούτε για σπίτια ήμουν, αλλά δυστυχώς ούτε άντεχα να φωνάζω μέσα στο μπαρ τα νέα μου.
Στην υγειά τους όμως ένα σφηνάκι γκραν μαρνιέ (ένα στον καθένα).
(πριν το φαγητό)
(κι ένα μετά)
(για τον καθένα, ε;)
Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι λένε, αλλά από ότι βλέπω συμφωνούν και οι τρείς:
2 σχόλια:
http://memayo.blogspot.com/2011/12/blog-post.html
καλή φάση... ?:-\
Δημοσίευση σχολίου