Σοβαρά, έβαλα το φούρνο στην πυρόλυση κι έγινε όπως όταν μου τον έφερε ο Κωτσόβολος. Παν οι πέρκες, παν τα ξίγκια, παν οι πίτσες κι οι πιτσιλιές από τη λάμπα και το τζάμι που δεν καθάριζαν ούτε με σύρμα, σόδες και λεμόνια - ποτέ χημικά γιατί είμεθα και οικολόγοι. Πάνε όλα. Αντίο.
30 κούτες στο μπαλκόνι
εφτά ταινίες συσκευασίας
30 μέτρα ρολό με τα μπαλάκια αέρα που κάνουν τσακ τσακ
τεράστιες μαύρες σακούλες με τα ρούχα στο σαλόνι
της πουτάνας
αποκαθήλωση ιστορίας εφτά χρόνων
και τι δεν έγινε σ'αυτό το σπίτι
Από καλά όχι πολλά, τα τυπικά μόνο. Καμιά γιορτή κάνα γκομενικό, τέτοια. Από κακά μπόλικα και λίγα ακόμα. Πάνε κι αυτά. Αντίο. Ούστ.
Δε βλέπω την ώρα να ξεκουβαλήσω. Το μόνο που θα μου λείψει είναι το παρκιν στην πυλωτή για το ΙΧ, η θέα από τα Τουρκοβούνια όταν τρέχω στη γειτονιά και ο ηλιακός που έχει πάντα ζεστό νερό όταν γυρνάω από το τρέξιμο.
Τώρα ποτήρια μιας χρήσεως, πιάτα το ίδιο, το pc, τηλεόραση, μια αλλαξιά (δηλαδή ένα βρακί) όλα τα άλλα πακεταρισμένα, αλλά το ψυγείο με τα απαραίτητα: βιολογικά αυγά - μανιτάρια φρέσκα - σύγλινο, κορτεζίνες καπνιστές - τουρσί, τυριά, μαρούλι - ένα ωραίο Δαμασκηνό καπνιστό ξινόμαυρο Νάουσας κι μια Ντεμπίνα, μπύρες, εσπρέσσο, μαύρες σοκολάτες, αυτά!
Κάτω το ντελίβερι! (κάτω)
Κάτω η προχειράντζες! (κάτω)
Ζήτω το μαγείρεμα! (κάτω)
Εεεεπ!!!
Το κρεβάτι λυμένο και πακεταρισμένο ευλαβικά οπως όλα, το στρώμα στο πάτωμα, ένας υπνόσακκος, ένα πορτατιφ και γύρω γύρω βαλίτσες και πακεταρισμένα κομοδίνα. Πολύ μ' αρέσει (για λίγο,ε!).
Ούτε κάδρα, ούτε καν κουρτίνες.
Αν δεν είχα τα μπουρδέλα της περιφερειακής των Τουρκοβουνίων τριγύρω μου και τις πουτάνες που ξεκίνησαν πρόσφατα να κάνουν και πιάτσα στο βουνό, και αν είχα και θέα σην έβδομη λεωφόρο, θα ήταν γαμάτο το νεοϋορκέζικο λοφτ μου. Από μέσα το έχω πετύχει πάντως.
Γι' αύριο έχει μείνει ντουλάπα μπαλκονιού, γραφείο και μπάνιο, όπως και ΕΛΤΑ, ΔΕΗ κι ΟΤΕ που σήμερα με πήρε ο ύπνος και δεν πήγα.
Δεν θα είχαν γίνει ούτε τα υπόλοιπα σημερινά πάντως αν δεν είχα ολοήμερη βοήθεια από γονείς, αδερφό και το φιλαράκι τον Σούπερ Π.
Σχεδόν δώδεκα ώρες δουλειάς και δε με άφησαν ούτε μισή ώρα να ξαποστάσω το μεσημέρι. Εφευγε ο ένας, ερχόταν ο άλλος. Ελεος! Χίλια ευχαριστώ ομως, κι ακόμα χίλια!!! Υπόσχομαι ένα τραπέζωμα στο καινούργιο σπίτι, που θα το λέμε και δε θα μας πιστεύουν.
Τώρα που 'κανα και πυρόλυση το φούρνο, ποιός με πιάνει...
Τώρα που γράφω είναι μεσάνυχτα, Τετάρτη προς Πέμπτη.
Σήμερα με τη βοήθεια των γονιών (ασταμάτητοι δουλευταράδες - μόλις μετακόμισαν και στο καπάκι βοηθάνε κι εμένα) γεμίσαμε καμιά δεκαπενταριά κούτες με βιβλία, slides, κουζινικά, βάζα, τρόφιμα.
Επίσης ξακαθάρισα γλάστρες, κλάδεψα τα μεγάλα, πέταξα τα άθλια.
Ξεκινήσαμε κατά τις δώδεκα και τελειώσαμε στις έξι. Μετά λίγο τρεξιματάκι - ίσως το τελευταίο μου στα Τουρκοβούνια - ένα ζεστό μπάνιο, φαγητό κατάψυξης - βρήκα κοτόσουπα με ρύζι κι ένα τάπερ με ξεψαχνισμένο κοτόπουλο και τα ανακάτεψα - μπόλικα φρούτα, σοκολατένια αυγά από το πάσχα και μερικά φρούτα ακόμα. Ναι, η κοιλιά μου είναι καλύτερα μέρα με τη μέρα.
Το πρωί έχω να πάω στο ταχυδρομείο για αλλαγή διεύθυνσης, στη δεη για να κόψω
το ρεύμα απο το παλιό σπίτι, τράπεζες για αλλαγή δνσης αν προλάβω και
μετά ξανά αποκαθήλωση και πακετάρισμα των πάντων.
Αύριο έχει ντουλάπια κουζίνας, (πεντακόσα βάζα με μαρμελάδες και λικέρ) ντουλάπες μπαλκονιού, εκκαθάριση ψυγείου, λύση αρμολόγηση κρεββατιού, προετοιμασία ρούχων, προετοιμασία γραφείου, στερεοφωνικό, ντουλάπες μπαλκονιού, κάδρα και δεν ξέρω τι άλλο θα βγει στην πορεία.
Εχω παραγγείλει ήδη ιντερνετ για το καινούργιο σπίτι και μέχρι να έρθει - τέλη Γενάρη υπολογίζω - θα είμαι με αυτό του κινητού. Ελπίζω να έχει καλό σήμα εκεί.
Και καλά vibes.
Και ήσυχους γείτονες.
Το σπίτι τώρα ειναι σχεδόν άδειο και κάνει λίγο ηχώ. Οπως κι εγώ. Αύριο θα είναι χειροτερα. Φέτος δεν έχει στόλισμα, ούτε λαμπάκια, ούτε μπαλάκια. Στο καινούργιο σπίτι πλέον αυτά.
Μέσα σ' όλα ανακαλυψα τον Cayetano, τον Parov Stelar, και πέντε ευρώ σε μια παλιά φόρμα.
Οκ. το κόβω εδώ.
Μ' ένα ουράνιο τόξο από τα Χριστούγεννα του 2005, τραβηγμένο κάπου στα Καβάσιλα.
και ένα βίντεο για το πως δημιουργούνται οι νιφάδες.
Κάθε χρόνο τα ίδια.
Τελειώνει η χρονιά και κάποιος πυροβολημένος, πιθανώς με πολύ ελέυθερο χρόνο και σίγουρα με πολύ μεράκι, κάθεται και φτιάχνει ένα βίντεο κλιπ με σκηνές από όλες τις ταινίες της χρονιάς.
Κάθε φέτος τα φτιάχνουν και καλύτερα.
Για το φετινό , θα πλήρωνα εύκολα. Περιέχει σκηνές από 310 ταινίες, έτσι;
Με κάτι τέτοια κλιπ ,συνειδητοποιώ ότι ή θα έπρεπε να πηγαίνω συχνότερα σινεμά, είτε να βλέπω περισσότερα ντιβιντιά.
00:01:03 Cirque du Soleil: Worlds Away
00:03:21 The Dark Knight Rises
00:05:14 Life of Pi
00:06:21 The Amazing Spiderman
00:07:22 ParaNorman
00:08:23 The Flying Swords of Dragon Gate
00:10:00 Beasts of the Southern Wild
00:11:02 Rec 3: Genesis
00:12:12 Skyfall
00:14:03 Red Dawn
00:15:12 The Grey
00:16:23 The Bourne Legacy
00:18:00 The Apparition
00:18:21 The Dark Knight Rises
00:19:14 Total Recall
00:21:15 Wrath of the Titans
00:22:12 The Loneliest Planet
00:23:10 The Impossible
00:24:08 Red Dawn
00:25:18 Battleship
00:26:18 Underworld: Awakening
00:27:14 The Hobbit
00:28:12 Brave
00:29:10 The Hunger Games
00:30:08 The Avengers
00:31:00 The Amazing Spiderman
00:31:11 Underworld: Awakening
00:31:20 Abraham Lincoln: Vampire Hunter
00:32:17 Cloud Atlas
00:33:09 Snow White and the Huntsman
00:34:05 John Carter
00:35:07 The Avengers
00:35:20 Red Tails
00:36:16 Alex Cross
00:37:12 Lockout
00:38:07 Flight
00:38:20 Chernobyl Diaries
00:39:07 The Divide
00:39:23 The Watch
00:41:12 Seeking a Friend for the End of the World
00:45:02 Robot and Frank
00:46:15 Ted
00:48:00 The Oranges
00:48:21 Crazy Eyes
00:50:14 The Details
00:52:10 The Guilt Trip
00:53:15 Footnote
00:54:07 Man on a Ledge
00:56:07 Detachment
00:57:04 Fun Size
00:57:23 Ruby Sparks
00:58:16 In Our Nature
00:59:05 The Perks of Being a Wallflower / Ruby Sparks
01:00:04 Trouble with the Curve
01:00:23 21 Jump Street
01:02:18 The Fitzgerald Family Christmas
01:03:07 Being Flynn
01:03:23 Farewell My Queen
01:04:19 Think Like A Man
01:05:11 Piranha 3DD
01:06:12 Zero Dark Thirty
01:07:04 Starlet
01:07:23 That’s My Boy
01:08:16 Men In Black III
01:09:14 Ghost Rider: Spirit of Vengeance
01:10:11 The Sessions
01:11:03 Cosmopolis
01:11:23 The Oranges
01:12:10 Chronicle
01:13:01 Pitch Perfect
01:14:11 The Five-Year Engagement
01:15:06 The Man with the Iron Fists
01:15:21 A Liar’s Autobiography
01:16:11 The Avengers
01:17:01 Wrath of the Titans
01:17:15 Looper
01:18:00 The Woman in Black
01:18:12 Step Up Revolution
01:19:12 Wreck-it Ralph
01:20:02 John Carter
01:20:15 Rise of the Guardians
01:21:10 The Flying Swords of Dragon Gate
01:22:15 Safe House
01:23:11 Ruby Sparks
01:24:06 The Words
01:24:11 Ruby Sparks
01:25:04 Hitchcock
01:26:10 To Rome With Love
01:27:05 Butter
01:27:19 Savages
01:28:08 Damsels in Distress
01:28:23 Sparkle
01:29:13 Jack Reacher
01:30:01 Ruby Sparks
01:30:20 The Hunter
01:31:05 Bernie
01:33:00 Journey 2: The Mysterious Island
01:33:23 Chernobyl Diaries
01:34:14 Django Unchained
01:35:21 The Expendables 2
01:36:08 The Lorax
01:36:20 Looper
01:37:09 Ice Age: Continental Drift
01:38:12 Cloud Atlas
01:39:09 Cabin in the Woods
01:40:05 Life of Pi
01:41:15 The Hunter
01:43:03 The Grey
01:44:22 Nobody Walks
01:45:21 Prometheus
01:46:18 Silent Hill: Revelation 3D
01:47:11 Cirque du Soleil: Worlds Away
01:48:03 The Divide
01:48:19 Looper
01:49:14 Kumare
01:50:02 The Man with the Iron Fists
01:51:22 Killing Them Softly
01:52:12 The Three Stooges
01:52:22 The Avengers
01:53:15 Premium Rush
01:54:00 Hit and Run
01:54:07 Madagascar 3: Europe’s Most Wanted
01:54:16 Savages
01:55:06 The Raid: Redemption
01:55:21 The Bourne Legacy
01:56:04 Lawless
01:56:09 Contraband
01:56:16 Sound of My Voice
01:56:23 The Watch
01:57:09 Darling Companion
01:58:00 Prometheus
01:59:04 Hitchcock
01:59:10 This Is 40
02:00:00 Father of Lights
02:00:11 The Master
02:01:04 Hyde Park on Hudson
02:01:08 Lawless
02:01:15 Sinister
02:02:02 Frankenweenie
02:02:15 3, 2, 1… Frankie Go Boom
02:02:23 Hotel Transylvania
02:03:09 Where Do We Go Now?
02:03:20 Dark Shadows
02:04:11 People Like Us
02:05:04 Jack Reacher
02:05:14 Ek Tha Tiger
02:05:22 Big Miracle
02:06:08 Iron Sky
02:06:20 For A Good Time, Call…
02:07:13 Lockout
02:08:08 Detention
02:09:03 Chronicle
02:14:00 Lawless
02:17:00 The Avengers
02:17:21 Alex Cross
02:18:10 Seven Psychopaths
02:18:21 Casa de mi Padre
02:19:07 Safe
02:19:15 Savages
02:20:00 The Bourne Legacy
02:20:16 Django Unchained
02:21:03 Meeting Evil
02:21:18 This Is Not A Film
02:22:02 Act of Valor
02:22:20 Hold Your Breath
02:23:04 Goon
02:23:14 Snow White and the Huntsman
02:24:08 Gone
02:24:20 The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 2
02:25:07 The Samaritan
02:25:17 Sleepless Night
02:26:11 Jack Reacher
02:27:05 Flight
02:28:07 End of Watch
02:28:20 Dredd 3D
02:29:14 Ai Weiwei: Never Sorry
02:30:04 Lincoln
02:31:08 Contraband
02:31:15 Total Recall
02:32:08 Wreck-it Ralph
02:32:20 Argo
02:33:11 The Grey
02:34:08 The Lady
02:34:17 John Carter
02:35:09 Beneath the Darkness
02:35:21 Bel Ami
02:36:15 Cabin in the Woods
02:36:22 Silent Night
02:37:07 Paranormal Activity 4
02:37:13 Ultrasonic
02:37:23 Hara-Kiri: Death of a Samurai
02:38:13 The Cold Light of Day
02:39:02 V/H/S
02:39:18 Dark Tide
02:40:05 Headhunters
02:40:14 Contraband
02:41:02 Deadfall
02:41:14 Universal Soldier
02:42:00 Killer Joe
02:42:22 The Big Picture
02:43:17 Here Comes the Boom
02:45:00 Keyhole
02:45:15 Resident Evil: Retribution
02:46:18 The Amazing Spiderman
02:48:00 Zero Dark Thirty
02:48:21 Gambit
02:49:19 Bernie
02:50:11 Laurence Anyways
02:51:13 Django Unchained
02:52:22 Promised Land
02:54:07 That’s My Boy
02:55:01 Celeste and Jesse Forever
02:57:16 Monsieur Lazhar
02:58:13 21 Jump Street
02:59:18 10 Years
03:00:13 Anne Karenina
03:01:04 The Raven
03:02:18 Red Hook Summer
03:03:13 Moonrise Kingdom
03:04:03 Premium Rush
03:04:20 Mirror Mirror
03:05:11 The Amazing Spiderman
03:07:07 The First Time
03:07:20 Barfi!
03:08:16 Silver Linings Playbook
03:09:10 Fun Size
03:10:09 The Man With the Iron Fists
03:11:13 So Undercover
03:12:05 One for the Money
03:12:19 Save the Date
03:14:12 Safety Not Guaranteed
03:15:07 Compliance
03:16:02 Haywire
03:16:21 Safety Not Guaranteed
03:18:08 Ek Tha Tiger
03:18:22 A Royal Affair
03:19:08 Magic Mike
03:19:20 Stolen
03:21:02 The Queen of Versailles
03:21:22 Barfi!
03:22:19 The Inbetweeners
03:23:16 Bachelorette
03:24:10 Only the Young
03:25:01 Shut Up and Play the Hits
03:25:17 In Our Nature
03:26:17 Gambit
03:27:13 Hope Springs
03:28:06 Ambassador
03:28:21 Project X
03:29:07 Joyful Noise
03:30:01 Looper
03:30:23 Trishna
03:32:09 The Deep Blue Sea
03:33:03 Smashed
03:33:18 The Lucky One
03:34:10 Not Fade Away
03:35:01 Pitch Perfect
03:35:19 Friends With Kids
03:36:14 Arbitrage
03:37:08 Madea’s Witness Protection
03:38:00 Freelancers
03:38:15 Hello I Must Be Going
03:39:07 Damsels in Distress
03:39:19 Diary of a Wimpy Kid: Dog Days
03:40:03 What to Expect When You’re Expecting
03:42:00 Seven Psychopaths
03:47:17 The Magic of Belle Isle
03:48:19 Liberal Arts
03:49:18 Hello I Must Be Going
03:50:20 The Woman in the Fifth
03:51:13 Lola Versus
03:52:15 2 Days in New York
03:53:14 Dragon
03:53:23 We Have a Pope
03:54:11 Jesus Henry Christ
03:54:22 The Pirates! Band of Misfits
03:55:12 Silver Linings Playbook
03:56:06 A Thousand Words
03:56:21 Premium Rush
03:57:13 American Reunion
03:58:02 Bachelorette
03:58:16 Polisse
03:59:14 The Dictator
04:00:18 10 Years
04:01:16 Jack and Diane
04:02:08 Wanderlust
04:05:21 The Campaign
04:06:16 The Dictator
04:07:12 Barfi!
04:08:10 Searching for Sugarman
04:09:05 Nature Calls
04:09:21 Lay the Favorite
04:10:20 Union Square
04:12:04 Roadie
04:13:03 Free Samples
04:14:03 Hyde Park on Hudson
04:15:01 Little White Lies
04:16:01 Excuse Me for Living
04:16:17 Collaborator
04:17:12 Chimpanzee
04:18:13 In Another Country
04:19:13 Sightseers
04:20:14 Tim and Eric’s Billion Dollar Movie
04:21:06 Good Deeds
04:22:07 Price Check
04:24:05 Chasing Mavericks
04:24:23 Act of Valor
04:26:11 Life of Pi
04:28:11 Detachment
04:32:05 Middle of Nowhere
04:33:16 The Devil Inside
04:35:03 Barbara
04:37:00 Cloud Atlas
04:38:22 John Carter
04:40:02 Silent House
04:41:03 House at the End of the Street
04:41:19 Virginia
04:43:03 360
04:45:09 Sound of My Voice
04:46:22 Wuthering Heights
04:48:15 Return
04:49:04 Nobody Walks
04:49:22 Trishna
04:50:14 360
04:51:12 Citizen Gangster
04:52:20 Lawless
04:53:16 Keep the Lights On
04:54:13 Detention
04:55:08 Sinister
04:56:06 Salmon Fishing in the Yemen
04:57:09 Little Birds
04:58:04 This Must Be the Place
04:59:09 The Vow
05:00:01 Unconditional
05:01:03 Pusher
05:02:07 The Perks of Being a Wallflower
05:02:19 Jack and Diane
05:03:12 Amour
05:04:22 Holy Motors
05:06:00 W.E.
05:06:22 Cloud Atlas
05:07:23 Katy Perry: Part of Me
05:08:19 Neil Young Journeys
05:09:13 Pieta
05:10:14 A Late Quartet
05:11:12 Norwegian Wood
05:13:05 Chasing Ice
05:13:21 Rust and Bone
05:14:17 Playing for Keeps
05:15:15 Beyond the Black Rainbow
05:16:08 The Dark Knight RIses
05:16:20 In Darkness
05:18:00 Chicken with Plums
05:18:22 The Paperboé
05:19:11 The Kid With a Bike
05:20:03 Being Flynn
05:20:17 The Apparition
05:21:11 Bully
05:23:01 Les Misérables
05:23:19 The Tall Man
05:24:16 Won’t Back Down
05:25:06 For Ellen
05:25:21 The Imposter
05:26:15 On The Road
05:27:11 Pusher
05:28:06 Hermano
05:29:03 Any Day Now
05:30:04 Heleno
05:31:00 Ambassador
05:31:17 Chernobyl Diaries
05:32:07 West of Memphis
05:33:06 Les Misérables
05:34:05 The Lady
05:34:22 The Avengers
05:36:07 Silent Hill: Revelation 3D
05:37:00 Killer Joe
05:37:13 Ginger and Rosa
05:38:02 The Impossible
05:39:16 Taken 2
05:40:12 Marley
05:41:05 Solomon Kane
05:42:00 Django Unchained
05:43:19 Cloud Atlas
05:45:12 Starlet
05:46:14 The Hunger Games
05:47:02 Unconditional
05:48:05 Snow White and the Huntsman
05:49:14 Your Sister’s Sister
05:50:19 The Master
05:52:05 Take This Waltz
05:53:18 Ruby Sparks
05:54:14 The Invisible War
05:55:21 Oslo, August 31st
05:57:04 Here
05:59:14 Citizen Gangster
06:02:23 Alex Cross
06:04:20 Cloud Atlas
06:06:11 Men In Black 3
06:07:10 The Waiting Room
06:08:03 Alex Cross
06:09:06 The Dark Knight Rises
06:10:07 Samsara
06:11:07 This Means War
06:12:02 Dredd 3D
06:12:18 War of the Buttons
06:13:10 First Position
06:14:05 Jiro Dreams of Sushi
06:15:00 Sleepwalk With Me
06:16:05 Skyfall
06:17:03 Act of Valor
06:17:17 Beyond the Black Rainbow
06:18:10 John Carter
06:18:23 Mirror Mirror
06:19:14 Dark Shadows
06:20:06 I Wish
06:21:02 Safety Not Guaranteed
06:21:18 The Obama Effect
06:22:10 The Best Exotic Marigold Hotel
06:22:22 Ginger and Rosa
06:23:13 Five Broken Cameras
06:24:06 Not Fade Away
06:25:01 Undefeated
06:25:21 Samsara
06:26:22 Taken 2
06:28:02 Ice Age: Continental Drift
06:28:13 The Lorax
06:29:23 Prometheus
06:31:14 John Carter
06:33:05 Valley of Saints
06:33:22 The Possession
06:34:16 Jeff, Who Lives At Home
06:35:03 The Intouchables
06:35:15 Step Up Revolution
06:36:13 Rock of Ages
06:37:02 The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 2
06:37:13 Chasing Mavericks
06:38:12 Where Do We Go Now?
06:39:00 Parental Guidance
06:39:12 Waiting for Lightning
06:40:01 Thunderstruck
06:40:21 Nativity 2
06:41:11 The Tall Man
06:42:02 Snow White and the Huntsman
06:43:08 Comic-Con Episode IV: A Fan’s Hope
06:43:19 The Avengers
06:44:09 The Oogieloves in the Big Balloon Adventure
06:44:23 The Hobbit
06:45:17 North Sea Texas
06:46:11 Grassroots
06:47:01 Madagascar 3: Europe’s Most Wanted
06:47:15 The Odd Life of Timothy Green
06:48:04 Journey 2: The Mysterious Island
06:49:00 Craigslist Joe
06:50:00 Beasts of the Southern Wild
06:51:00 Looper
Μου φτάσανε οριακά τα βρακιά γιατί έπεσε παράταση, βλέπεις άπλετος χρόνος, βροχή έχει πέσει, τα φύλλα ξερά.
Και σκυλιά με κυνηγήσανε ενώ έτρεχα, και πρωτόγνωρες διάρροιες είχα - πέντε κιλά κάτω από αφυδάτωση κι ακόμα δεν έχω συνέλθει και όσο γι' αυτό με το κρύο που σκοτώνει τα μικρόβια δεν παίζει, τουλάχιστον όχι μέχρι τους μείον εννιά - και σούπερ χλιδάτη οινογνωσία κρασιών του Καριπίδη και πάπια με πορτοκάλια και κάστανα και μήλα ψημένη στη μασίνα επί 5-6 ώρες, και χιόνια και πάγους και βροχές και χαλάζι και σκοποβολή με αεροβόλο με διόπτρα και ωραία καμπερνέ και ντεμπίνες και τσίπρα από ντεμπίνα και κουβέντες με μπαρμπάδες και μεζέδες και κουλουράκια και γέλια και χαμόγελα κι όνειρα και σχέδια ανάκατα με τα άγχη τις αγωνίες και τις κοσμογονίες του καθ' ενός και ιδέες πολλές, σενάρια πολλά και μερικές φωτογραφίες για να τα θυμάμαι όλα αυτά και να ταξιδεύει το μυαλό.
Αβάντι πόπολο:
Ξεκινάμε με αυτή, που είναι και η πρώτη χρονολογικά.
Κάπου κοντά στα Μέγαρα, ένας ωραίος ουρανός, ένα κλικ εν κινήσει, και δεν ξέρω πόσο παρατηρητικός είσαι, αλλά ....
... τι πιθανότητες είχα να το φωτογραφίσω τυχαία;
Οχι πες...
Μετά είδα και το καλύτερο slipstreaming που έχει γίνει ποτέ.
Κάθε λίγο και λιγάκι, όταν νόμιζε ότι είχε πάρει φόρα, έβγαινε για προσπέραση αλλά με το που ξεμύτιζε έμενε πενήντα μέτρα πίσω.
Δεν μπορεί να ζει ακόμα.
Στα δεξιά μας βλέπουμε ένα υπέροχο ουράνιο τόξο, να σημαδεύει με την άκρη του κάποιο θησαυρό βυθισμένο στα νερά του Κορινθιακού.
(συγκινήθηκες; μπά...)
Εκείνη την ώρα έβρεχε με εφτά μποφώρ, σταμάτησα σε ένα σημείο με έργα και λάσπες, πήδηξα τις μπάρες, σκαρφάλωσα ένα λόφο μπάζα, τράβηξα φωτογραφίες και στο κατέβασμα είχε σταματήσει στο απέναντι ρεύμα το κίτρινο βανάκι της συντήρησης του αυτοκινητοδρόμου (του ποιού;;;) του οποίου ο φωσφορούχος οδηγός με ρώταγε με νοήματα αν είμαι καλά, αν έχω πρόβλημα κλπ.
Ευρώπη γίναμε ρπμ...
(Τώρα;)
Αιτωλικό κάτω - Σύννεφα πάνω.
Το νησάκι είναι τεχνητό καθώς ενώθηκαν με προσχώσεις 4-5 νησίδες.
Οι μεζέδες της λιμνοθάλασσας είναι καταπληκτικοί -λένε- αλλά δεν κατάφερα ούτε αυτή τη φορά να τους τιμήσω.
Η μάλλον να με τιμήσουν.
Κύκνοι, Φλαμίνγκο κι Ερωδιοί τιμούν τους αιθέρες.
Αμβρακικός κόλπος.
Εχεις χαιρετίσματα από τον Σταμούλη τον Λοχία.
Καλωσόρισμα στα βουνά με χιονάκι για να περάσει γρήγορα το τζετ λαγκ.
Ψηλότερα είχε μπολικότερο και τα δυο πιτσιρίκια μου πόζαραν στα φώτα.
Το πούμα της κολάσεως έμεινε τελικά για ένα δευτερόλεπτο ακίνητο, καθώς είχε τρελαθεί να παίζει με το χιόνι.
Εκεί μου έσπασε το τριποδάκι.
Ψηλά στον ορίζοντα η ζώνη του Ορίωνα.
(Ορυζώνες δεν είχε.)
Ανθισμένο Ηλεκτροφόρο Ελατο
Κόλπο - αλλά δε μπορώ να σου πω αν δεν το τελειοποιήσω.
Είχε πολύ κρύο προφανώς.
Αν ήμουν μαύρος πούμας, με τόσο κρύο θα άραζα κι εγώ στον ήλιο να φορτίσω ζέστη.
(όχι ότι δεν το κάνω δηλαδή)
Μια πάπια μα ποιά πάπια;
Μια πάπια με πορτοκάλι, μήλα και κάστανα, στη μασίνα.
"Μαίρη Κρίστμας άσπρο πούμα.
μου 'φαγες τις παντόφλες."
(παραδοσιακό Χαϊκού της I-pi-ru)
"Στη γη της πέτρας, στα βουνά του αγριόχοιρου και της αρκούδας,
ο άνθρωπος επιβιώνει αρμονικά με τη φύση."
(μην ανησυχείς - κάνω πρόβες στις ατάκες για μια έκθεση. Θα δω πως θα νιώσω όταν τα ξαναδιαβάσω σε λίγο καιρό.)
... μάλλον διασταύρωση με χαλάκι, αφού οι γάτες κοιμούνται πάνω του το βράδυ για ζέστη.
Χωράνε και οι δύο παρεπιπτόντως.
Κράνα.
Λικέρ.
(Κάτσε να σκεφτώ ατάκα...)
"Πέτρες, ξύλα, ξερολιθιές, πλάκα.
Η φύση προστατεύει από τη φύση."
(βελτιώνομαι;)
Η αγαπημένη μου φωτό από αυτή τη παρτίδα με διαφορά.
Ατάκα:
"Σαν κύμα στην ακροθαλασσιά αποτραβιέται η πάχνη,
αφήνοντας τον παγωμένο βυθό στη ζεστασιά του ήλιου."
(για τον πέουλο ή περνάει;)
Παμβώτιδα. (λίμνη Ιωαννίνων δηλαδή)
Δρομείς, περιπατητές, καφενεία και πίσω μου το Ιτς Καλέ,
το κάστρο των Ιωαννίνων.
Εκεί έζησε ο Αλή Πασάς το μεγάλο του έρωτα με την κυρά-Βασιλική, εκεί ερωτεύτηκε και την κυρά-Φροσύνη την ερωμένη του γιου του.
Ατάκα δεν έχει, αρκεί το πληροφοράκι.
"Το πέτρινο χωριό, καμουφλαρισμένο στο βουνό, ταμπουρωμένο από απειλές ανθρώπων και θεών. "
(μόλις μου υποκλίθηκα - έχω μέλλον τελικά)
Αυτά!
Κάθε σχόλιο για τις φωτό δεκτό.
Σορρυ και για τις ατάκες, ε;
Χρήσιμη πληροφορία της ημέρας:
Τα τσοπανόσκυλα και δη ο Ελληνικός Ποιμενικός, ειδικά εκείνος ο λευκός με μισό μαύρο μούτρο και ο άλλος ο καφετής που 'ναι και οι δύο στη στάνη μέσα στον κάμπο, τρέχουν και οι δύο με 45χλμ στο χαλαρό, μέχρι και 50 αμα τα πάρουν. Μετρημένα με το αυτοκίνητο.
Εγώ όταν τρέχω παω το πολύ με 18χλμ και μάλιστα για λίγο.
Τα 5 βρακιά είναι κωδικοποιημένο μήνυμα για τους Αλλουμινάτι, μπορώ όμως να στο εξηγήσω γιατί ήρθε η ώρα της μύησης σε αυτό το ξόρκι, αυτή τη φράση που ξεκλειδώνει την αρχέγονη γνώση, κληρονομιά των Νεφιλίμ, των Ελοχίμ, των Ελ και του Ντάμπλντορ.
Σημαίνει ένα βρακί για κάθε μέρα, μείον ένα για τη μέρα που ταξιδεύω και μείον άλλο ένα για τη μέρα που επιστρέφω. Αρα 7 μέρες άνετα. Μετά λεκανάκι και στη σόμπα.
Κάλτσες, της ΕΡΤ, τα τρέκιν, μπατόν, φακό, τρίποδο, φορτιστές, το μπιμπ το καλό, πέδιλα και μπότες τα έχω πάνω, μπλουζιά, φλις, σκουφιά, αδιάβροχα, τρεξιματικά, υπνόσακο, σύγλινα, ρολά ωμοπλάτης, κορτεζίνες, πολλά κρασά, πολλά τυριά καπνιστά και σκληρά, ένα βιβλίο, κάστανα και τέλος σοκολάτες για τα μικρά.
Πήγα να αστειευτώ ότι χωρίς παραστατικά κινδυνεύω αν με σταματήσουν, αλλά μάλλον όχι, καθώς θυμήθηκα που με σταμάτησαν κάποτε σε δειγματοληπτικό μπλόκο για έλεγχο λόγω μίας βόμβας 17Ν.
Ανοίγω το πορτμπαγκάζ του φίατ και βλέπουν μέσα:
Μία κουλούρα συρματόσχοινο
Ενα 20λιτρο μπετόνι γεμάτο βενζίνη
Δύο 45άρια σχοινιά
Χύμα υλικά αναρρίχησης, λανιέρες, σετάκια, καρύδια, καραμπίνερ
Ενα πριόνι - αυτό το κίτρινο που κόβει σε dt
κι ένα μικρό τσεκούρι.
Χέζομαι πάνω μου και μου λέει: "Ευχαριστώ πολύ, καλό βράδυ."
Ιδέα!
Μέχρι να γυρίσω, ταξίδεψε με τη μηχανή του χρόνου που ανακάλυψα.
(έχω φτιάξει και δική μου, αλλά θα στα πω άλλη φορά)
Το πρωί του Σαββάτου -ας το πούμε πρωί δηλαδή- σκεφτόμουν ότι αν καταλάβαινα ή έστω πίστευα τους βιόρυθμους, θα μπορούσα ίσως να ερμηνεύσω αυτούς τους κύκλους της διάθεσης, τα πάνω κάτω των κουράγιων, τα πέρα δώθε της ψυχικής κούρασης, όλους αυτούς τους κύκλους εν πάσει περιπτώσει που μας ταλαιπωρούν και δεν κάνουν τη ζωή μας σταθερή και άχαρη σαν της λάμπας.
Για φαντάσου: άναψε σβήσε, άναψε σβήσε, και μετά πεθαίνεις.
Θέλει και λίγο ντιμάρισμα για ατμόσφαιρα...
Ομως δεν είμαι λάμπα και επίσης δεν ξέρω από βιόρυθμους.
Καταλάβαινα όμως, ότι κάτι είχε πάρει ήδη την ανιούσα.
Σου 'χει τύχει: απλά ξυπνάς μια μέρα με καλή -ή έστω καλύτερη- διάθεση; Αυτό!
Εκατσα στο γραφείο με τον καφέ μου, έκλεισα τη χρυσή ευκαιρία κι έκανα άκρη το φάκελο με τις εκτυπωμένες αγγελίες για σπίτια - είχα μπουχτίσει και χρειαζόμουν ένα διάλειμα από αυτόν τον βραχνά- κωλοβάρεσα λιγάκι στα ιντερνετς και στις μουσικές και μ' ένα τηλεφώνημα κανόνισα Σαββατιάτικο τρεξιματάκι στον Υμηττό.
Αυτή η ιστορία με το να βρω καινούργιο σπίτι, μου την είχε δώσει λίγο στα νεύρα, ειδικά όταν τελειώσαν οι αγγελίες στην περιοχή που ήθελα καθώς είχα συμπληρώσει άπειρες επισκέψεις σε σπίτια.
Πλάκα πλάκα, τηλεφώνησα σε καμιά 60αριά αγγελίες και είδα πάνω από 25 σπίτια.
Αλλά:
Το ένα τρίτο ήταν άθλια. Εντελώς άθλια. Είπαμε να ρίξουμε το κόστος, αλλά όχι κι έτσι...
Το άλλο τρίτο δεν χώραγε τα πράματα μου. Δεν χώραγε το ψυγείο ή το κρεββάτι ή το πλυντήριο ή και τα τρία.
Το τρίτο τρίτο ήταν εντάξει -δεν θα πέθαινε κανείς- αλλά το ένα χωρίς μπαλκόνι, το άλλο χωρίς ήλιο, άλλο χωρίς αέρα, άλλο χωρίς καβάτζα για τη μηχανή, άλλο εκτεθειμένο στην ταράτσα, όλα ναι μεν αλλά...
Παράξενο με ανέβαζα, βλαμένο με κατέβαζα, το συζήταγα με φίλους, τελικά ήταν με το μέρος μου, χρόνο είχα, κουράγιο δεν είχα πολύ, αλλά εντάξει...
Λίγο η απογοήτευση, λίγο η υπερβολική σκέψη, λίγο το άγνωστο σε σχέση με τα έξοδα και τα -μηδενικά προς το παρόν- έσοδα και καλώς ή κακώς μπούχτισα. Πάντως είχα βρει και δύο σπίτια που δεν απορρίπτονταν στεγνά σαν τα υπόλοιπα αλλά είχαν περάσει στη δεύτερη φάση, αυτή της εφεύρεσης προβλημάτων.
Δηλαδή φαίνεται να σου κάνει, αλλά έχεις μια ηλίθια (ή απολύτως χρήσιμη) αδράνεια που σε βάζει να βρεις κάποιο κουσούρι, ένα λόγο, μία αφορμή, ώστε να σχηματίσεις αρνητική γνώμη.
Για το ένα μάλιστα δεν μπορούσα να εφεύρω κανένα. Οπότε και το ζύμωνα στο μυαλό μου, ψάχνοντας.
Σε 10' λοιπόν είχα βάλει τα χωματερά μου τρεξιματικά τυρκουάζ/κίτρινα παπούτσια, το σεξουαλικό μου κολάν, τα αντιανεμικά μου εφαρμοστά ισοθερμικά, τις ειδικές κάλτσες που δεν βγάζω φουσκάλες και το σούπερ σκουφί που δεν ιδρώνω-δεν κρυώνω, κι έτσι ντυμένος σαν την Πάολα -αλλά αντρίκια: στα μαύρα- πήρα τον αδερφό -μια από τα ίδια κι αυτός, αλλά εγώ είχα πιο ωραίο κολάν- και όπως πηγαίναμε για το βουνό, κάνω μια παράκαμψη για να του δείξω απ' έξω το επικρατέστερο μέχρι στιγμής σπίτι.
Οδηγώντας αργά σαν τους μαφιόζους απ' έξω, πετύχαμε ένα μάστορα που κουβάλαγε πλακάκια - ήξερα εγώ ότι αλλάζαν κάτι πλακάκια - "συγνώμη, φτιάχνετε το πατωμα στον δεύτερο;" , "ναι παιδιά" , "ν' ανέβουμε να το δούμε; είχα έρθει και χτες." , "ελάτε, είναι και η ιδιοκτήτρια εδώ", παρκάρω και σαν τις νεράιδες με τα κολάν πάμε στον μάστορα με τα πλακάκια και τα τσιμέντα. Δίπλα του μία ογκώδης αρχοντογυναίκα σαν τη Λωξάντρα μας κοιτάει χαμογελαστή (ήταν κοπλιμέντο αυτό) με ένα πολύ ωραίο χαμόγελο. (όπως κι αυτό, αλλά μπορεί και απλά να γέλαγε με την Πάολα)
"Είστε η κυρία Ιδιοκτήτρια;" "Είστε ο κύριος Τσοκορέλος, που μιλήσαμε;"
(Ρόμπα σκέφτηκα.)
"Πέρναγα 'τυχαία' με τον αδερφό" - χάρηκα πολύ - παρομοίως- απ'έξω και μια που είστε εδώ...."
Εκτακτη η Κυρία και πολύ ωραία η προσωπική επαφή και για να μη στα πολυλογώ κι άλλο, με τις ευλογίες του αδερφού το καπάρωσα και τελείωσε κι αυτός ο βραχνάς, διαλύοντας ανησυχίες και σταματώντας πια τις αλχημείες για να μετατρέψω τον χρυσό σε προβλήματα.
Ενα βάρος 155 τόνων έφυγε από το στήθος μου, ένα καπάρο από την τσέπη μου και μόλις στεγνώσουν τα πλακάκια και τα βαψίματα - κάπου μέσα στις γιορτές- θα γίνει κι η μετακόμιση.
'Αρα, μέχρι τότε ελεύθερος! Παντελώς, από οτιδήποτε και από τα πάντα!
Δηλαδή φουλάρω ρεζερβουάρ και πορτμπαγκάζ!
Πως είσαι, όταν σου φεύγει ένα βάρος με τον καλύτερο τρόπο;
Ετσι ανάλαφρος; Γεμάτος ενδορφίνες; (άντε πάλι...) χαμογελαστός, ξεκούραστος και μέσα στην ενέργεια;
Ε, μετά ανεβήκαμε και στο βουνό, ρίξαμε ένα δύσκολο και πανέμορφο δεκαράκι γύρω γύρω στην κορυφογραμμή του Υμηττού και ήρθαν οι ενδορφίνες του τρεξίματος να δέσουν με τις προηγούμενες, οπότε έπαθα overdose καλής διάθεσης και ακόμα δεν έχω συνέλθει.
Δεν το 'χω συνηθίσει κι όλας και με πειράζει...
Πέρα δώθε- γύρω γύρω, λίγο αλλά απότομο.
Highlight, το στρωτό μονοπάτι στην κόψη του Υμηττού...
...με αυτή την απεριόριστη θέα προς ανατολάς.
Αρα το νέο έτος καλωσορίζεται σε νέα έδρα, κοντά στον Υμηττό και κοντά σε δύο στάδια.
Καλό ε;
Αυτό το "kill only what you eat" με βρίσκει 100% σύμφωνο. Και για την σπατάλη τροφής αλλά και για κάτι κυνηγοψαροντουφεκάδες που μαζεύουν ότι βρούνε.
Προσωπικά (λίγο περιστασιακό ψαροντούφεκο) πάντα χτύπαγα μόνο ότι θα έτρωγα. Γύλοι, πέρκες, γερμανοί και λοιπά ευκολόψαρα ποτέ δεν ήταν στο στόχαστρο μου.
Αντίθετα επιβεβαίωνα τον αρχαίο κανόνα "του κυνηγού και του ψαρά το πιατο, δέκα φορές είν' αδειανό και μια φορά γεμάτο" ψάχνοντας για κάνα καλό κομμάτι, προτιμώντας να μην ρίξω καν, παρά να σπαταλήσω τροφή.
Εισαγωγή:
Είναι νύχτα - δωδεκάμιση.
Είμαι και δεν είμαι σήμερα, έφαγα τζανκ (μια φορά στα τρία χρόνια) κι έχω βάλει το δεύτερο Τζακ.
Ούτε καν άντεξα να βγω για τρέξιμο. Φαντάσου...
Στα M-Audio παίζει δυνατά Jeff Beck και ξαφνικά σκάει στη φωνή ο Rod Stewart να ουρλιάζει βραχνά τα μπλε για την αγάπη, το πιάνο να γαργαλάει στις ψηλές κι ο Beck να κάνει την κιθάρα του να στάζει κάβλα. Εγώ μια γράφω, μια παίζω air guitar όρθιος, μια σβήνω και πηγαινοέρχομαι στο μπαρ.
I don't know too much about love, people,But I sure think I've got it bad.I don't know too much about love, people,But I sure think I've got it bad.Some people say love is just a gamble.But whatever it is, it's about to drive poor me mad.I sit here in my lonely room,Tears flowing down my eyes.As I sit here in my lonely room, Tears flowing on down my eyes,I wonder how you could treat me so low-down and dirty.You know what? Your heart must be made out of iron,And it ain't no lie.Sometimes, I get so worried, people,I could just sit right down and cry.Sometimes, I get so worried, people,You know I could sit right down and cry.Because I don't know too much about love, people,But I sure think I've got it bad.
"I've got it bad for sure" - σκέφτηκα στα αγγλικά και φαντάστηκα να το τραγουδάει ο Buddy Guy που μου φαίνεται πως επηρρέασε τον Rod.
Βάζοντας το τρίτο, θυμήθηκα σήμερα το πρωί καθώς οδηγούσα το αμάξι του πατέρα μου με τον ίδιο συνοδηγό, στα Εξάρχεια ανάμεσα σε κουκούλες, ασφαλίτες, καδρόνια, σκουπίδια που καίγονταν, μυρωδιές δακρυγόνων, με σκοπό να πάμε πάσει θυσία κάπου.
...
Αλλο ήθελα να σου πω, αλλά δε βγαίνει. Δεν παίζει και ρόλο, δεν είναι και κάτι καινούργιο, δεν βρίσκει και λύση ούτε καν προτείνει καμιά, δεν χάθηκε κι ο κόσμος στη τελική...
Ο τίτλος ήταν "Ποιο το όφελος από τους νόμους, όταν δεν υπάρχει ηθική;
κι επειδή από το τέταρτο δεν πήγε ποτέ κανείς, Buddy Guy για ένα ακόμα.
Πάντα ήθελα να γράψω μερικά πράματα για τη δουλειά μου.
Οχι μόνο για το τι κάνω, αλλά και για τη δουλειά στις εταιρίες γενικότερα - αφού από αυτό ξέρω.
Πάντα ήθελα να τα χώσω, να ξεσπάσω, να ξεφτιλίσω κόσμο, να μεταφέρω εμπειρίες προς αποφυγή, να μοιραστώ τα λάθη μου, τα λάθη τους, να ξεράσω ότι καταπίνω τόσα χρόνια.
Γιατί έχοντας φάει βιονικό αγγούρι κι έχοντας ανδρωθεί σε εταιρικά περιβάλλοντα, θα μπορούσα νομίζω να γράψω άφθονους τόμους με ιστορίες, όλες απίστευτες πολιτιστικές κληρονομιές προς αποφυγή που θα μπορούσαν να μπουν και στον Βόγιατζερ να τις μελετάνε οι εξωγήινοι και να τις μοιράζουν σε όλο το σύμπαν προς γνώση και συμμόρφωση.
Τίποτα το πρωτότυπο βέβαια για την Ελλάδα μας - και το εννοώ.
Ολοι έχουμε τέτοιες εμπειρίες -δυστυχώς- από τις μεγαλύτερες μέχρι τις μικρότερες εταιρίες και σε όλες τις θέσεις. Ισως δεν φταίνε οι εμπειρίες βέβαια, αλλά εμείς που τις φτιάχνουμε.
Ετσι κι εγώ, σε μια μικρή εταιρία που στην αρχή αποτελούνταν από 6-7 άτομα, μετά γίναμε 20, 25, 45, 80 άτομα, βρέθηκε δεύτερος όροφος, 90 άτομα, 100, νέο κτίριο, 200, νέες δουλειές, εξωτερικά, 300, πίεση, 400, ξενύχτια, 500, ζάλες, 16ωρα, 600, κι άλλο κτίριο, 700, σενάρια, τσακωμοί, 800, ξύλο, 900, 1000, σκοτωμοί, 1500, έχθρες, 2000, κλίκες, 2500 και βάλε άτομα έφτασε το προσωπικό στο τέλος, χωρίς τα υποκαταστήματα που προστέθηκαν στην πορεία στο εξωτερικό.
Τρομερότατο επαγγελματικό ενδιαφέρον και προσωπική και εταιρική εξέλιξη, αλλά με απίστευτο προσωπικό κόστος και μεγάλη ψυχολογική κούραση. Πιο μεγάλη από όσο φαντάζεσαι κι από όση φανταζόμουν ποτέ, όχι μόνο ότι υπάρχει αλλά και ότι θα μπορούσα να αντέξω.
Νέα όρια κάθε λίγο και λιγάκι, νέα ρεκόρ αντοχών, νέα κατορθώματα ορατά και μη.
Και δεν εννοώ ότι άντεξα. Συνεχή κλαταρίσματα, ψυχικά και σωματικά, μηδενικός χρόνος για ανασύνταξη και επαναπροσδιορισμό θέσης, δουλειά, δουλειά, δουλειά, νεύρα, πίεση, όλα ασταμάτητα, αποκοπή από φίλους, οι σχέσεις -όλες οι σχέσεις- ξέφτιζαν κι έμπαιναν στο περιθώριο, τα πάντα υπο τη σκιά της δουλειάς και ελάχιστα υπό τη σκέπη της.
Με μία λέξη:
Εταιρία.
Πρόσφατα, τα 2500 άτομα μειώθηκαν ξανά στα 2000, 'περίεργοι καιροί', στα 1500, 'θα δούμε', στα 1000, το ένα κτίριο εγκαταλείφθηκε, 'κρίση' και πλέον δεν ξέρω που θα πάει γιατί δεν θα είμαι εκεί.
Αυτή τη φορά το είχα καταλάβει από νωρίς το πρωί.
Και ήμουν βέβαιος.
Διαίσθηση; Μάλλον.
"Τσοκορέλε κάτσε..." και κλείνει τη γυάλινη πόρτα πίσω μου, "...σήμερα είμαι στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να αποχωριστώ έναν πολύτιμο συνεργάτη." "Εγώ, ε;" "Ναι." λέει βουρκωμένος. "Ελα να το κάνουμε εύκολο - επαγγελματίες είμαστε." απάντησα.
Οκτώβρης 1996 με Οκτώβρη 2012
16 χρόνια στην Εταιρία.
Εδώ κι ένα μήνα λοιπόν, με παρατηρώ με τρομερή περιέργεια.
Να δω τι νιώθω, αν θα κλατάρω, αν θα ξεσπάσω, αν θα χαρώ, αν θα τρομοκρατηθώ...
Κατ' αρχάς με το που γύρισα σπιτι με τις σακούλες με τα προσωπικά μου αντικείμενα -όπως τα 'βλεπα στις ταινίες- οι τέσσερις τοίχοι μου φάνηκε ότι δεν θα βοηθούσαν σε τίποτα και βγήκα για τρέξιμο στο βουνό.
Ενας πόντος!
Βέβαια, ακόμα δεν καταλάβαινα τι γινόταν, ήμουν σαφώς σαστισμένος και μόλις ανέβαζα σφυγμούς, οι σκέψεις, το -όπως και να το κάνεις- σοκ και οι υπόκωφοι λυγμοί, έκλειναν την τραχεία κόβοντας μου την ανάσα και αναγκάζοντας με να περπατώ που και που για να αναπνέω. Οριακά έβγαλα 5 χιλιόμετρα, δεν το μετάνοιωσα όμως, είχε και ωραία μέρα θυμάμαι.
Μετά ντουσάκι, ξύρισμα, μπωτέ και ακολούθησαν οι ανακοινώσεις στην οικογένεια όπου εισέπραξα την μεγαλύτερη δυνατή στήριξη.
Την επόμενη μέρα τράπεζες, οαεδ και στήσιμο του άμεσου πλάνου. Για αρχή μείωση εξόδων, δηλαδή μετακόμιση σε φθηνότερο σπίτι και όσο μπορώ ψυχική ξεκουραση.
Δυο μέρες μετά, αφού ζυμώθηκε το γεγονός στο μυαλό μου, ανακοινώθηκε και στους φίλους καθώς πλέον ήμουν ψύχραιμος.
Μάλιστα έκανα σε όλους την ίδια εισαγωγή: "Τύπωσα νέες business cards, να σας δώσω μία."
και τους έδινα την κάρτα του οαεδ!
Αυτοί έμεναν κάγκελο, εγώ γέλαγα, έσπαγε έτσι ο πάγος, συνέχιζα να γελάω με τις φάτσες τους, ηρεμούσαν που με έβλεπαν να γελάω κι έτσι ηρεμούσα κι εγώ από μέσα μου.
Πάντως, κι άλλος πόντος!
Πολύ δύσκολο και ευχαριστώ για τη στήριξη και Φίλους και Οικογένεια.
Στη συνέχει και για λίγες μέρες ένιωθα σα να με χώρισε ξινή γκόμενα.
Λίγο ελευθερία, λίγο στεναχώρια, λίγο χαρά, λίγο απελπισία, λίγο ανάταση, πολλές οι εναλλαγές συναισθημάτων, πολλές και δυνατές.
Σκαμπανεβάσματα.
Ευτυχώς -είδες; ουδέν κακό αμιγές καλού, τελικά- από χωρισμούς είμαι πλούσιος εμπειριών, κι αυτό με βοήθησε λιγάκι να οργανωθώ. Δεν ξέρω πως ακούγεται αλλά πράγματι βοήθησε. Μάλλον λειτουργεί ο ίδιος μηχανισμός.
Στο μήνα που πέρασε από τότε, φρέσκαρα το βιογραφικό μου, προσπάθησα -και προσπαθώ- να αδειάσω το μυαλό μου, να καταλάβω τα όρια του -επί δεκαέξι χρόνια-
ιδρυματισμού, να αναγνωρίσω τα συμπτώματα και να τα ξεπεράσω.
Γιόρτασα, δεξιώθηκα (πως με βλέπεις;) κόσμο, έψαξα επίμονα για νέο σπίτι σε νέα περιοχή (ακόμα όμως δεν βρήκα - θα γίνει ειδικό ποστ αφιερωμα σε αυτό.), έχασα τις μέρες, μείωσα έξοδα (δηλαδή τις βενζίνες, γιατί δεν ξοδεύω και πουθενά αλλού), ξέχασα τις αυπνίες μου (με λίγες εξαιρέσεις), εξαφανίστηκε μια αλλεργία στα μάτια, έτρεξα πολύ - ανέβασα επιδόσεις, η σκέψη μου δεν πισωγύρισε στο γραφείο παρά μόνο για 5' σε ένα όνειρο* κι ακόμα ξεθάβω από το νου μου κι από σημειώσεις που κράταγα, πράματα που πάντα ήθελα να κάνω και ποτέ δεν είχα το κουράγιο ή το χρόνο ή τη διάθεση.
Σεμινάρια, σενάρια, δουλειές, πειραματα, μαγειρέματα, περπατήματα, εκδρομές, λίστα ολόκληρη που θα μπορούσε -και θα ήθελα- να γεμίσει την υπόλοιπη ζωή μου.
Και μερικές ακόμα ίσως.
Οτι σχέδια έτρεχαν συνεχίζουν να τρέχουν βάσει προγράμματος και το σημαντικότερο όλων:
επιτέλους
θα έχω αρκετό χρόνο να μαγειρέψω για τους φίλους ένα χοιρινό μπούτι στο
φούρνο, με πατάτες και μανιτάρια, και μερικά μπουκάλια μοσχόμαυρο να
συνοδεύουν ιστορίες για σχέδια και πλάνα.
Κάτι ξεχωριστό που συνέβη ήταν ένα μήνυμα στο fb την πρώτη κι όλας μέρα, από μια παλιά φίλη χωρίς να ξέρει τίποτα: "Τσοκορέλε, στο γράφω και επισήμως: Διάλεξε 40-50 φωτό απο τα ταξίδια και τις
περιπέτειες κι έλα να μας τις δείξεις στους Παξούς. Το καλοκαίρι ή όποτε
μπορείς να φύγεις από Αθήνα. Το τηλέφωνο μου δεν έχει αλλάξει. μπλα μπλα μπλα. Πάρε με να τα
πούμε σύντομα"
Εκτός από το κοπλιμέντο για τις φωτογραφίες μου, εισέπραξα και μια γερή υπενθύμιση - αυτοεπίπληξη για όλες τις φορές που δεν είχα το χρόνο ή/και το κουράγιο να δείξω επισήμως φωτογραφίες μου σε αγνώστους ή να 'θυσιάσω' λίγο χρόνο, κάνοντας δικά μου ουσιώδη πράματα.
*Το όνειρο: Είχα επιστρέψει -λέει- στο γραφείο σαν επισκέπτης και τριγύρναγα από γραφείο σε γραφείο, μην κάνοντας κάτι συγκεκριμένο, κωλοβαρώντας, πασπατεύοντας τα χαρτιά, θωπεύοντας κάνα πληκτρολόγιο, έτσι για να νιώθω εταιρικός. Μ' έβλεπαν οι πρώην συνάδελφοι και μ' άφηναν -πρέπει να με θεωρούσαν και λίγο γραφικό- μέχρι που με πετυχαίνει ο Δνων Σύμβουλος, με παίρνει παράμερα και μου λέει ευγενικά, γλυκά και χαμηλόφωνα -σχεδόν ψιθυριστά για να μην ακουν οι άλλοι: "Τσοκορέλε, δεν ανήκεις πια εδώ. Μην παιδεύεσαι. Μην σπαταλάς το χρόνο σου εδώ. Φύγε. Συνέχισε."
Πετάχτηκα, γιατί το ήξερα ήδη - δεν χρειαζόνταν να το ακούσω από κανέναν. Το σχεδίαζα χρόνια τώρα και συνέβη την καταλληλότερη στιγμή. Γιατί τον έβαλε ο σκηνοθέτης να μου το πει αυτός; Κάτι σημαίνουν τα όνειρα - κάτι θα σημαίνει κι αυτό... Η τελευταία εντολή κι έτσι;
Το σκέφτηκα λίγο και κατέληξα στο ότι αφού δεν καταλάβαινα τις αποφάσεις του(ς) στον ξύπνιο μου, πόσο μάλλον στον ύπνο μου, οπότε κι έληξε το συμβάν.
Η τελευταία μέρα στο γραφείο, ήταν συλλεκτική εμπειρία:
Επί κάνα τρίωρο χαιρετούσα συναδέλφους, θα έπρεπε να είχα κάμερα μαζί να δεις αντιδράσεις. Αλλος έκανε πάρτυ που έφευγα, αλλουνού του κόπηκαν τα πόδια, άλλος έκλαιγε σχεδόν που έπαθα τέτοια συμφορά (ουουουιιιιιιιιι κακό που μ' ήβρε) άλλος δεν καταλάβαινε καν, άλλος είχε βλέμμα λες και τους είπα "έχω δύο ώρες ζωής ακόμα", άλλος ανησυχούσε και ξεφυσούσε, "καλή τύχη" άκουγα, "καλή τύχη σε εσάς ρε" τους έλεγα "Εμένα καλή συνέχεια να μου λέτε.", "πόσο πολύ στεναχωρήθηκα", "άντε ρε μαλάκα δεν το πιστεύω - φευγεις εσύ;", "χαλαρό σε βλέπω Τσοκορέλε", "δε μου φαίνεσαι και πολύ συντετριμένος..."κι έτσι ήταν.
Παραδόξως όμως, άντεξα τις χαιρετούρες, γυρνώντας από γραφείο σε γραφείο ως τέρας ψυχραιμίας. Πετούσα από πάνω μου -αόρατος ως συνήθως- και με καμάρωνα.
Τα χρειάστηκα μόνο όταν μαζεύτηκε γύρω μου όρθιο όλο σχεδόν το ΙΤ, δέκα - δεκαπέντε άτομα, οι άμεσοι συνάδελφοι μου κι η ομάδα μου κι εγώ στη μέση.
Αρκετά με το freak show σκέφτηκα βουρκωμένος - χαιρέτησα ξανά βιαστικά, πήρα τα πράγματα μου κι έφυγα.
Καβάλησα το μηχανάκι, ρόλαρα χαλαρά και καθώς απομακρυνόμουν θυμάμαι να συνειδητοποιώ ότι δεν ένιωθα κάτι ξεχωριστό. Ούτε έκατσα να δω το κτίριο, ούτε κούνησα το κεφάλι μου σκεφτικός, ούτε τίποτα το κινηματογραφικό. Ούτε καν τσιγάρο.
Ηρεμος όπως άδειος.
Ενα μακάβριο κλιπάκι - παραγγελιά από το Μετρό της ΜελΒΡούνης, για να ευαισθητοποιήσει τη κοινή γνώμη σε θέματα ασφάλειας μεταφορών - με ένα σωρό θανάτων, από πτώσεις σε γραμμές και κατάποση logo μέχρι να σε φάει αρκούδα ή μέλισσες.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μη σου αρέσει...
Τι μέρα σήμερα, ε;
Ξύπνημα στις εξίμιση με καταιγίδα, καφέ στις εφτά με καταιγίδα, ντύσιμο στις εφτάμιση με καταιγίδα, στις οχτώ πάω στους γονείς με καταιγίδα, η μεταφορική ήταν ήδη εκεί, στις εννιά κοπάζει λίγο και αρχίζει η μετακόμιση με μερικά διαλείματα για καταιγίδα, κατά τις δώδεκα βγάζει έναν ήλιο - μα έναν ήλιο - από αυτούς που θες να τα παρατήσεις όλα και να πας σε εκείνο το γραφικό λιμανάκι για ούζα, αλλά δεν γινόταν, όχι στη μετακόμιση των γονιών μου τουλάχιστον, ίσως στη δική μου - και κατά τις τρεις τρώγαμε μαγειρευτό ντελίβερι στο καινούργιο σπίτι, εν μέσω κουτιών μέχρι το ταβάνι.
Για τον καιρό το είπε ωραία ο Sticker for the masses σήμερα.
Για το βράδυ, δεν ξέρω ακόμα.
Καλορίζικα στους γονείς και στα δικά μας οι ελεύθερες.
Μηνιαίο memo
Με τον Κρόνο να συνεχίζει την πορεία του στον οίκο της καριέρας σου οι
αυθεντίες είναι παντού γύρω σου και προσπαθούν να σε νουθετήσουν. Όμως
με τους Άρη/Πλούτωνα στον Αιγόκερω, οι φωνές που σε φοβίζουν περισσότερο
είναι πια μέσα στο μυαλό και την ψυχή σου και δεν σε αφήνουν να
ενεργήσεις ανενόχλητος/η και απερίσπαστος/η. Πώς μπορεί άλλωστε κανείς
να πιστέψει στον εαυτό του όταν όλες οι ανασφάλειές του βγαίνουν στην
επιφάνεια και ο ίδιος βλέπει όλες τις επαγγελματικές ευκαιρίες ως
αστυνομικό θρίλερ με παιχνίδια εξουσίας και δύναμης που εξοστρακίζουν
μεμιάς τον πιο αδύναμο κρίκο; Μα ακόμα κι αν πιο πολύ απ’ όλους φοβάσαι
τον εαυτό σου και τις δυνατότητές σου, αυτό το μήνα ο Ερμής και η
Αφροδίτη σε βοηθούν και σε στηρίζουν να αποκτήσεις λίγη παραπάνω πίστη
στον εαυτό σου. Το επιχειρηματικό σου μυαλό κάνει θαύματα και η
διεισδυτική ματιά στις σχέσεις σου μπορεί να ξεχωρίσει το κέρδος από την
απάτη. Ναι, είσαι ένα πολύτιμο εργαλείο στη διάθεση των συνεργατών και
διευθυντών σου και αυτός ο μήνας προσφέρεται για την αναγνώρισή σου.
Έξτρα μπόνους: ο Ουρανός γυρίζει σε ορθή πορεία στις 13/12 και
μετατρέπει το λόγο και την επικοινωνία σου σε χείμαρρο αποκαλύψεων,
καινοτομίας και δημιουργικότητας, σε βάζει χωρίς φόβο και πάθος σε νέες
σχέσεις και φιλίες και κάνει την καθημερινότητά σου ακόμα πιο
συναρπαστική.
Και να μην ξεχάσω επίσης… 13/12 Νέα Σελήνη στον Τοξότη (21η μοίρα): Και πώς
θα μπορούσε να λείπει ο έρωτας από τη ζωή ενός/μιας Υδροχόου; Άλλωστε κι
εσύ ο ίδιος/η ίδια έχεις παρατηρήσει ότι οι πιο ενδιαφέρουσες σχέσεις
είναι εκείνες που από την πρώτη στιγμή υπήρχε ανάμεσά σας ένα
ηλεκτροφόρο καλώδιο ικανό να φορτίσει την ατμόσφαιρα με μπόλικη ένταση.
Κι ας σου λένε οι γύρω σου: «Μα, ξέρεις αυτός είναι
φίλος/συνεργάτης/συνάδελφος.». Και απαντάς εσύ με το κουλ ύφος σου:
«Λεπτομέρειες μωρό μου…». 28/12 Πανσέληνος στον Καρκίνο (7η μοίρα): Ένα
πράγμα που σιχαίνεσαι είναι η μονοτονία. Όταν λοιπόν μέσα στην εργασία
σου νιώθεις ότι δεν εξελίσσεσαι, δεν νιώθεις χρήσιμος/η, δεν υπάρχουν
κίνητρα ή δεν είναι αυτό που προσδοκούσες, τότε αργά ή γρήγορα έρχεται
και η ρήξη. Αποδεσμεύεσαι σιγά σιγά από ανθρώπους και οικεία
περιβάλλοντα και ξεκινάς να χτίζεις από την αρχή μία νέα πιο δυναμική
καθημερινότητα. Τώρα πια συνειδητά πρέπει να (επανα)δημιουργήσεις το
μέλλον σου. New Year’s Resolutions! (1) Να συστηθώ ξανά με τον εαυτό μου! Να νιώσω ξανά μοναδικός και αυθεντικός, να κακομάθω τον εαυτό μου, να αξιοποιήσω την δημιουργικότητά μου.
(2) Περισσότερο πάθος, λιγότερα πάθη! Να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και όχι που με πιέζουν, να παθιαστώ με ό,τι με εμπνέει, να πάρω ρίσκα!
(3) Win or lose, who cares? Nα μη φοβηθώ να χάσω, να μετατρέψω τα χόμπι μου σε επάγγελμα.
Κοίτα να δεις που μας πήρανε χαμπάρι κι οι αστρονόμοι...
Από τις 10 Ιανουαρίου 2010 μέχρι και σήμερα,
συνυπολογίζοντας και τα 13 σημερινά,
Δεν είχε βρέξει για να μάζευα κάνα σαλιγγάρι, μια που τα προλαβαίνω...
συμπλήρωσα 1.000 χιλιόμετρα τρεξίματος, καταγεγραμμένα στο GPS - δεν υπολογίζω δηλαδή αυτά που έκανα πριν μηχανογραφηθώ, αλλά άντε να ήταν άλλα 10-20, μη νομίζεις.
Λοιπόν τέσσερα ζευγάρια παπούτσια, ένα πονεμένο γόνατο, 12 φυσιοθεραπείες, ένα διάστρεμμα, μαύρα νύχια, μαύρες νύχτες, ντάλα, ιδρώτας, αφυδάτωση, βροχές, λάσπες, άσφαλτοι, στάδια, φεγγάρια, νυχτοπούλια, πεζοδρόμια, σκυλιά, μονοπάτια, βράχια, γκρέμια, ανήφοροι, κατήφοροι, τέσσερεις αγώνες, με μουσική ή χωρίς, μόνος ή με τον αδερφό, παλιοκοινωνία...
1.000 χιλιόμετρα !
Δεν μπορείς να φανταστείς τι ωραίο που μου ακούγεται!
Ειδικά όταν παλιά δεν έτρεχα γιατί πόναγα ολοκληρος, πόναγαν μέχρι και τα δόντια μου, πόναγε η μέση μου, (έχω έναν μεσοσπονδύλιο δίσκο με δική του βούληση) δεν έτρεχα λοιπόν και το υπέγραφα. Ασε που πιθανόν να πέθαινα κι από καρδιά με το πρώτο δεύτερο λαχάνιασμα, συν ότι κάπνιζα εικοσιτρία χρόνια.
Μέχρι που έτρεξα.
Κι έφτασα τα 1.000 χιλιόμετρα (είδες; το ξαναπα!)
σε 126 ώρες και 20 λεπτά συνολικής άσκησης,
που έγιναν σε 124 εξόδους απ' το σπίτι,
και έκαψαν 47.848 θερμίδες.
Trivia:
(λες και τ΄ άλλα δεν ήταν)
Οι 47.848 θερμίδες ισοδυναμούν με
434 ουίσκια ή
1.595 καρότα ή
160 καλαμάκια χοιρινά (ή σουβλάκια για τους πατριώτες) ή
63 καρμπονάρες ή
7.470 φουντούκια!
Θερμίδες δεν μετράω φανατικά, μόνο στο περίπου για να τρώω καλά.
Αυτό που θέλω να μετράω είναι ώρες και απόσταση.
Να τρέχω συχνά, να τρέχω πολύ και να τρέχω μακρυά.
Ευλόγησον. (φτου σου αγορίνα μου!)
Τα 1.000 χιλιόμετρα (μπουαχαχα νάτο πάλι!) έκαψαν επίσης πολλά νεύρα, πολλά άγχη, πολλές στεναχώριες, πολλές άχρηστες σκέψεις, εδωσαν λύσεις σε αρκετά θέματα, αμβλύνθηκαν άλλα και πάρθηκαν πολλές λαχανιασμένες πλην όμως οριστικές αποφάσεις.
Μη τα παραλέω όμως, στα δύσκολα δεν αρκεί.
Ισως θέλει τρίαθλο - δεν ξέρω, ή και απλά συζήτηση με κάποιον άλλο άνθρωπο.
Για συνεντεύξεις, press kit, ομιλίες σε συνέδρια, κλπ, μιλήστε με τον μάναΝτζερ.
Εγώ πάω να τα ξαναμετρήσω σαν τον Σκρουτζ, τόσο πολύτιμα που μου είναι.
