Touch and Go

Μερικές μέρες στην Αθήνα για ένα σεμινάριο - και επι την ευκαιρία βάλαμε και τον Μάη, ο οποίος παρεπιπτόντως μπήκε με όμορφες κουβέντες με θέα κι ένα βραχιόλι - και μετά ξανά φευγιό.

Μέχρι στιγμής, λίγο βουνό, λίγο θάλασσα και το τομάρι μου.

Να, δες:

 Απελπιστικά ήρεμο το κάβο ντόρο

 πόσο μάλλον το λιμάνι

 ενώ μερικές μέρες νωρίτερα, ήρεμη κι η γνωστή λίμνη

 Ανακάλυψα κι ένα Ρωμαϊκό υδραγωγείο εκεί κοντά

 ωραίο ε; έχει και ουράνιο τόξο.

Για δες.

Βλέπεις τίποτε περίεργο;

 για δες ξανά.

 WTF ?!?! που λένε κι οι αμερικάνοι...

Δυο νεογέννητα γατιά, δυο παρατημένα κουτάβια, ένας ποιμενικός που σε ρίχνει κάτω με την ουρά του μόνο, ψάρεμα και ψαράκι στην Τουρλίδα, εξερεύνηση χωματόδρομων, η λίμνη, το υδραγωγείο, η βόλτα με το φέρυ-μποτ που είχα να το πάρω από τότε που φτιάχτηκε η γέφυρα , οι αρχές άνοιξης στα λουλουδιασμένα υψόμετρα, οι πρώτες ζέστες στα βουνά και οι τελευταίες χιονούρες, τσίπουρα με γέλια, το οδήγημα με 90 και νέο ρεκόρ κατανάλωσης, η ιωση που τσίμπησα από τα διαολάκια και μερικές φωτό γιατί όταν αποκτήσω αλσχάιμερ δεν θα θυμάμαι τίποτε πια από αυτά και θα 'ναι κρίμα.

Υ.Γ. Αντε να περάσει το Πάσχα να σταματήσει κι αυτή η διαφήμιση του Τζάμπο με το κατερινάκι.

Α! και μη σταματάς να αναρωτιέσαι.

και το διάλειμα (από τι άραγε;) συνεχίζεται.

θενκ γιου βερι ματς...