Σικελία (Μέρος 2ο)

Πρώτη μέρα. 5/7/2003

Κι έτσι έγινε. Ανασύνταξη μηχανών και πληρωμάτων έξω από το πλοίο στο λιμάνι του Bari (και μάλιστα ακούσαμε και κράξιμο από τους λιμενικούς επειδή δεν φορέσαμε κράνη από το αμπάρι μέχρι την προβλήτα!) και μετά από λίγο χάσιμο στην πόλη, βγήκαμε στην εθνική. Για κάποιο λόγο που δεν καταλάβαμε δεν πήραμε την autostrada αλλά τον επαρχιακό.

Το κομβόι των 5 μηχανών είχε αρχίσει να παίρνει τον ρυθμό του. Όλοι είχαμε χάρτες, οπότε οδηγούσαμε το τρένο εκ περιτροπής.

Σιγά σιγά, είδαμε τον κόλπο του Τάραντα στα αριστερά μας. Τεράστια αμμουδερή παραλία 5-6 φορές σαν του Καϊάφα. Εκεί κάπου είχε και μπλόκο που δεν μας σταμάτησε, τα αυτοκίνητα όμως τα έκανε φύλλο και φτερό. Το νου σας με ότι κουβαλάτε!!!

Συνεχίζοντας, πιάσαμε autostrada στα βόρεια σύνορα της Καλαβρίας. Ευθείες, ευθείες και μερικές ευθείες για να ταράζουν το ευθύ τοπίο και χωρίς να το καταλάβουμε είδαμε την Τυρηνναϊκή θάλασσα. Από εκεί και μετά ο δρόμος ανηφόριζε απαλά, κερδίσαμε ύψος και δροσιά, μπήκαμε σε βλάστηση, μας πήρε και υπό την προστασία του ένα σύννεφο και με όρεξη προσγειωθήκαμε στο Regio.

Εδώ μας περιμένει το φερρυ που σε 20 λεπτά θα μας αφήσει στο λιμάνι της Μεσσίνας στο νησί της Σικελίας, που πριν από εμάς, φιλοξένησε τον Αρχιμήδη, τον Αισχύλο, ίσως και τον Οδυσσέα αλλά και Σαρδήνιους, Φοίνικες και Ρωμαίους. Σημειωτέον ότι για πολλούς ερευνητές τα στενά αυτά είναι η περίφημη «Σκύλλα και Χάρυβδη» που ταλαιπώρησε τον Οδυσσέα.

Μέχρι στιγμής τίποτα το αξιοσημείωτο δεν συνέβη ούτε είδαμε, με φωτεινή εξαίρεση το πρώτο μας Panini που χτυπήσαμε σε ένα βενζινάδικο με μοτσαρέλα, προσούτο, ντομάτα και φύλλα φρέσκου βασιλικού...

Όντας όμως στη Σικελία πλέον και μετά το λαχάνιασμα της εθνικής μπορούσαμε να παρατηρούμε καλύτερα.

Απογευματάκι πια, φτάσαμε τελικά στην Taormina και μετά από διάφορες ερωτήσεις στον δρόμο, μπορέσαμε να εντοπίσουμε ένα από τα Camping που έδινε ο χάρτης, στο Giardini-Naxos 2-3 χλμ από την Taormina.

Όταν βρήκαμε την σωστή είσοδο, παρκάραμε δίπλα στην πισίνα και άρχισαν οι συνεννοήσεις. Ο Παύλος με τα ιταλικά του, έβγαλε το φίδι από την τρύπα και ανακαλύψαμε ότι το κάμπινγκ ήταν χωρισμένο στα δύο. Από την μία τα μπανγκαλόου και τα αυτοκινούμενα με την πισίνα και το μπαρ και πίσω από την μάντρα και από άλλη είσοδο παρακαλώ οι σκηνές, με μερικές λεύκες, απαράδεκτες τουαλέτες και βουλωμένα ντους. Όχι μόνο αυτό, αλλά δεν μας επιτρεπόταν να βουτήξουμε στην πισίνα ούτε επί πληρωμή γιατί ήμασταν με τους «από εκεί» και όχι «με τους από εδώ».... Όξω ρεεεεε.

Στήσαμε καταυλισμό, κάναμε τα τηλέφωνα μας, κάναμε και ντουσάκι, ήπιαμε από 3 λίτρα νερό (Aqua minerale naturale no frizante) διαπιστώσαμε ξαφνικά ότι βλέπαμε την Αίτνα, το εργαστήρι του Ήφαιστου να καπνίζει, καβαλήσαμε πάλι τις μηχανές και βγήκαμε βόλτα στα καρατουριστικά χωριά Giardini-Naxos και Taormina. Πριν από αυτό όμως αφήσαμε στο κάμπινγκ όλες τις μπαγκαζιέρες, τα δέρματα, τις μπότες, τανκμπαγκ, κλπ κλπ και πήραμε μόνο τα λουκέτα μαζί μας. Ομολογώ ότι τα άφησα με βαριά καρδιά αλλά τελικά δεν υπήρξε πρόβλημα.

Τότε διαπιστώσαμε το πρόβλημα που θα μας ταλαιπωρούσε και τις επόμενες μέρες... 5 μηχανές είναι δύσκολο να συνεννοηθούν όταν δεν ξέρουν που πάνε, όπως και να παρκάρουν μαζί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να περιπλανιόμαστε σαν τις άδικες κατάρες, κλείνοντας διασταυρώσεις και πλατείες προκειμένου να συνεννοηθούμε.

Αποφασίστηκε να φάμε, ευτυχώς και δοκιμάσαμε πολλές φορές την τύχη μας. Λίγο έχω από το χωριό το κυριλέ lounge Panasia δεν είχε τραπέζια και μετά από μερικούς γύρους εντοπίσαμε το πολύ καλό Il Delfino στο κεντρικό λιμανάκι της Taormina. Το χωριό χωρίζεται στα δύο. Άνω και κάτω Taormina. Παλιά πόλη, πλατείες και κάστρο πάνω και φαγάδικα και τουριστάδικα στην παραλιακή. Η σύνδεση άνω και κάτω Taormina γίνεται με ιπτάμενο δρόμο (χαώδεις γέφυρες) αλλά και με τελεφερίκ! Εκεί λοιπόν παρκάραμε, στο πάρκινγκ του τελεφερίκ.

Στο Il Delfino ήταν πολύ καλά. Θέα στη θάλασσα, αεράκι, φιλόξενοι σερβιτόροι και επεξηγηματικοί, και οι πρώτες γαστριμαργικές απολαύσεις. Ωραιότατες μακαρονάδες με θαλασσινά, γρανίτες, μπύρα ιταλική, απολογισμός της ημέρας αλλά και προγραμματισμός της επόμενης .Κουρουμπελιάσαμε, μας βγήκε η κούραση και επιστρέψαμε στο κάμπινγκ αφού για κάποιο λόγο δεν πληρώσαμε στο πάρκινγκ. Πέσαμε ξεροί στα αντίσκηνα...

Συνεχίζεται