Βρίσκω στα άδυτα του PC ένα ωραίο ταξίδι του 2003...
Μία μέρα του χειμώνα 2003, χτυπάει το τηλέφωνο...
Ντριιιιιιιν!!! Ντριιιιιιιιιν!!
-Ναιαιαιαι;;;
-Έλα ρε μεγάλε!
-Έλα Παύλο, τι φκιάνς;
-Καλά... είσαι για Σικελία;
-Σικελία; Με μηχανές; Πότε;
-Το καλοκαίρι.
-Ποιοι;
-Εσύ κι η Πόπη, εγώ, ο Πέρι, Ο Κώστας και η Μαίρη, μπορεί κι ο Νίκος με τη Σοφία συνεπιβάτες, ίσως έρθει κι ο Βασίλης.
-Μούμπλε, μούμπλε, μα ρε μαλάκα, Σικελία;;; Όλο ελιές και θάλασσα είναι, πάμε Κάλαμο καλύτερα...
-Οχι ρε γιατί; Πήγαν οι γονείς του Κώστα και τους άρεσε. Μεγάλη Ελλάδα ρε συ...
-Και κρουαζιέρα μπορεί να πήγαν και να τους άρεσε αλλά δεν εγώ δεν πάω. Γιατί ρε -δεν κανονίζουμε καμιά Τσεχία, καμιά Τουρκία;
-Έλα ρε μαλάκα, καλοκαιράκι να τρέχουμε στα βουνά;
-Ξέρω ‘γω; θα δω... καλή φάση πάντως. Μερικές ώρες αργότερα είχαμε βολευτεί στις 4κλινες καμπίνες μας και το πλοίο ήδη είχε ξεκινήσει. Βγήκαν οι πρώτοι χάρτες στο τραπέζι για να αποφασιστεί η διαδρομή της επόμενης μέρας.
Η Taormina στα παράλια της Αίτνας, ορίστηκε σαν ο πρώτος στόχος μας, 500 περίπου χιλιόμετρα από το Bari.
ΣυνεχίζεταιΜία μέρα του χειμώνα 2003, χτυπάει το τηλέφωνο...
-Ναιαιαιαι;;;
-Έλα ρε μεγάλε!
-Έλα Παύλο, τι φκιάνς;
-Καλά... είσαι για Σικελία;
-Σικελία; Με μηχανές; Πότε;
-Το καλοκαίρι.
-Ποιοι;
-Εσύ κι η Πόπη, εγώ, ο Πέρι, Ο Κώστας και η Μαίρη, μπορεί κι ο Νίκος με τη Σοφία συνεπιβάτες, ίσως έρθει κι ο Βασίλης.
-Μούμπλε, μούμπλε, μα ρε μαλάκα, Σικελία;;; Όλο ελιές και θάλασσα είναι, πάμε Κάλαμο καλύτερα...
-Οχι ρε γιατί; Πήγαν οι γονείς του Κώστα και τους άρεσε. Μεγάλη Ελλάδα ρε συ...
-Και κρουαζιέρα μπορεί να πήγαν και να τους άρεσε αλλά δεν εγώ δεν πάω. Γιατί ρε -δεν κανονίζουμε καμιά Τσεχία, καμιά Τουρκία;
-Έλα ρε μαλάκα, καλοκαιράκι να τρέχουμε στα βουνά;
-Ξέρω ‘γω; θα δω... καλή φάση πάντως.
(έξι μήνες μετά)
Ντριιιιιιιν!!! Ντριιιιιιιιιν!!
-Ναιαιαιαι;;;
-Έλα ρε μεγάλε!
-Έλα Παύλο, τι φκιάνς; Έτοιμος και φορτωμένος;
-Σχεδόν… το πρωί θα πάμε με τον Πέρι να πάρουμε τον Νίκο και τη Σοφία και φεύγουμε για Πάτρα. Ο Κώστας η Μαίρη κι ο Βασίλης θα μας βρουν εκεί. Εσύ;
-Εγώ θα έρθω μαζί σας για να μην φαω ζέστη μεσημεριού.
-Ωραία, τα λέμε το πρωί.
-Έγινε μεγάλε, αει γειας...
-Ναιαιαιαι;;;
-Έλα ρε μεγάλε!
-Έλα Παύλο, τι φκιάνς; Έτοιμος και φορτωμένος;
-Σχεδόν… το πρωί θα πάμε με τον Πέρι να πάρουμε τον Νίκο και τη Σοφία και φεύγουμε για Πάτρα. Ο Κώστας η Μαίρη κι ο Βασίλης θα μας βρουν εκεί. Εσύ;
-Εγώ θα έρθω μαζί σας για να μην φαω ζέστη μεσημεριού.
-Ωραία, τα λέμε το πρωί.
-Έγινε μεγάλε, αει γειας...
(Δώδεκα ώρες μετά…)
Έχουμε βρεθεί στο πρώτο ραντεβού οι μισοί σχεδόν.
Εγώ με το Dakar μονοκάβαλος τελικά,Παύλος και Πέρι με δυο Africa και το Νίκο και τη Σοφία συνεπιβάτες και θα συναντούσαμε στην Πάτρα τον Κώστα με τη Μαίρη με ένα TDM 900 και τον Βασίλη με άλλο ένα Africa.
Εγώ με το Dakar μονοκάβαλος τελικά,
5 μηχανές, 3.800 κυβικά, 8 αναβάτες και τουλάχιστον 2.500 χιλιόμετρα που πρέπει να καλυφθούν σε 9 συνολικά μέρες.
Το πρόγραμμα είχε διανυκτερεύσεις αποκλειστικά σε κάμπινγκ, φαγητό έξω, και το budget είχε υπολογιστεί με σχετική αυστηρότητα στα 500€ ανά άτομο.
Σαν βασική πορεία, θα ακολουθούσαμε την διαδρομή Bari – Messina – Etna – Syracuse – Agrigento – Selinunta – Palermo – Chefalu – Messina – Bari. Με ολίγη από ενδοχώρα και ολιγότερη από Καλαβρία.
Η Taormina στα παράλια της Αίτνας, ορίστηκε σαν ο πρώτος στόχος μας, 500 περίπου χιλιόμετρα από το Bari.
Εύκολο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου