στον κάδο 8 αυγά, 1 κεφάλι ανθότυρο, 1 ποτήρι μέλι, 1,5 ποτήρι ζάχαρη, μερικά κιλοβάτ ρεύματος και μερικά λίτρα νερό για τα πλυσίματα, χάρη στον Μαμαλάκη και την βρωμοσυνταγή του για Σιφνέικη Μελόπιτα.
Η παταγοδέστερη μαγειρική αποτυχία μου, κατέστρεψε αρκετά που θα έθρεφαν και θα έπλεναν μια αφρικανική οικογένεια για κάνα μήνα (λέμε τώρα) μπορεί και παραπάνω. (ξαναλέμε)
Ευτυχώς η ανοιχτή πρόσκληση δεν απέδωσε, κι έτσι γλίτωσα τη ξεφτίλα.
Η παταγοδέστερη μαγειρική αποτυχία μου, κατέστρεψε αρκετά που θα έθρεφαν και θα έπλεναν μια αφρικανική οικογένεια για κάνα μήνα (λέμε τώρα) μπορεί και παραπάνω. (ξαναλέμε)
Ευτυχώς η ανοιχτή πρόσκληση δεν απέδωσε, κι έτσι γλίτωσα τη ξεφτίλα.
8 σχόλια:
Έτσι είναι. Κι εγώ μαγειρεύω συχνά και αρκετά καλά μπορώ να πω. Όταν όμως η αποτυχία χτυπάει την πόρτα είναι παταγώδης!
Κρίμα που δεν καταφέρουμε να έρθουμε. Μπορεί μελόπιτα να μην τρώγαμε αλλά σίγουρα θα σε παρηγορούσαμε ως καλοί φίλοι.
Δεν θέλω παρηγοριά - αυγά θέλω.
Δημήτρη: Εμπρός για νέους και μεγαλύτερους μαγειρικούς κόλαφους. Πως αλλιώς;;;
Είναι άλλωστε γνωστό: Αν δε σπάσεις αυγά, μελόπιτα δεν κάνεις!
Ξέρεις ποια ατάκα κολλάει εδώ, ε; Συμβαίνει σε όλους.
Μα καλά, δεν τρωγόταν κάπως, στη μορφή που πρόκυψε η "γλυκιά καταστροφή", όπως θα έλεγε ο Παρλιάρος, και την πέταξες;
Πάντως, πολλά αβγά! Φουλ στη χοληστερίνη!
χάλια σου λέω... κάτι σε "γλυκιά αυγουλίλα" (<- δεν το έχω ξαναδει γραμμένο!) που θύμιζε αποτυχημένο χτυπητό αυγό μαμάς. 1000 φορές να παίζω με σοκολάτες. Ορκίζομαι.
χιχιχι
Έκανα κι εγώ τελευταία φέτα ψητή μέσα σε φύλλο σφολιάτας με μέλι και σουσάμι στο τηγάνι.
Μάλλον δεν έβαλα πολύ λάδι.
Κάηκε το έξω φύλλο, τα μέσα έμειναν ωμά. Κάηκε και η σπάτουλα, μύριζε και το σπίτι καμμένο για κανά δυο μέρες.
Το έφαγα όμως! χααχαχ
Κι αυτά τα ρεβύθια που τόσο μ'αρέσουν πάντα στραγάλια τα τρώω τελικά..!
Καλημέρα!
Ρεβύθι (και όσπρια) = βράσιμο χωρίς καθόλου αλάτι.
Καθόλου.
Δημοσίευση σχολίου