Σαν τους γέρους

Οπως έχεις καταλάβει ανεβάζω που και που κανα ποστ, όπως ακριβώς πάνε οι γέροι κάθε δυο τρεις μέρες και βάζουν μπρος το αμάξι τους στο ρελαντί για κανα 10λεπτο -και καλά- για να φορτίσει η μπαταρία.

Κι αφού δεν τραβάω φωτογραφίες τελευταία, πάρε άλλων που όμως τις θαύμασα όσο και μερικές δικές μου.

(λίγες μην ανησυχείς - ίσως μάλιστα μέχρι να τις βρω, να έχω σκεφτεί και καμιά εξυπνάδα)

Ααααα... κοίτα τι ωραία:

 ένα κοράλι

ένας αστερίας

ένας ξερός βάλτος με λαμπάκια

γιν και γιανγκ, ταίζαμε τις πάπιες

ένας τουλιπώνας στην Ολλανδία

αλλά αυτό εμένα δε με νοιάζει.

Ούτε αυτό, ούτε το άλλο που τις Παρασκευές πρέπει να πετάς από τη χαρά σου που τέλειωσε η βδομάδα. Και δεν έχω καταλάβει αν είναι καλό.

Το σπίτι τέλειωσε κατά 99,9997%. Μένει μόνο να βιδώσω μια κρεμάστρα δίπλα στην είσοδο που θα γίνει άμεσα και μετά απομένουν μόνο εκκαθαρίσεις βιβλίων, ρούχων και κάτι τακτοποιήσεις ντουλαπιών και γραφείου που πρέπει να γίνουν κάποια στιγμή. Δηλαδή ποτέ.

Βρήκα γυμναστήριο επίσης -δημοτικό- με 35€ το δίμηνο.
Μείον 50% για ανέργους, πάει 17μιση ευρώ για δυο μήνες ενώ το άλλο με τα γκομενάκια έχει 50 το μήνα.
Μια χαρά - θεωρούμε ότι γραφτήκαμε και πήγαμε κι όλας, διαγράφεται από τη λίστα και πάμε στο επόμενο.

Φωτογραφική μηχανή.
Κατέληξα επιτέλους.
Σε μία από τρεις. Δυο Νικον και μια Σονυ. Σε κάνα δυο μήνες θα τις περιορίσω σε δύο. (αν δεν έχει βγει κάνα νέο μοντέλο μέχρι τότε)

Παρένθεση:
Αυτουνού του βλαμένου, του πήρε τριάντα ώρες να φτιάξει μια ουρανοξυστούπολη από ανταλλακτικά συρραπτικού.

The Birth of Low-Rise from Peter Root on Vimeo.

κλείνει η παρένθεση.

και κλείνει και το ποστ.

Καλή βδομάδα να 'χουμε.

Seaweed from Tell No One on Vimeo.

EDIT:

Μουσική ρε Τσοκορέλε, μουσική: