Ο γέρος ήρεμος, χαλαρός, έκανε πως ψάρευε, χαζεύοντας τον ορίζοντα.
Παραπέρα ο υγροβιότοπος ήταν ήρεμος όσο ποτέ.
Εγώ, όχι και τόσο.
Ομορφη βόλτα.
Ομορφη βόλτα.
Το πρώτο interview για δουλειά, ένα πολύ γρήγορο οχτάρι στο βουνό να κάψει τις σκέψεις, σπανακόρυζο με αυγά μάτια κι ένα μπιφτέκι, ένα πονεμένο γόνατο τώρα, γενέθλια ενός φίλου, μια χαμένη κυρία με αλσχάιμερ, άριστες -και με τόνο- αιματολογικές εξετάσεις, μεσημεριανός ύπνος κι ένας καθαρισμός που ξέχασα να πάω.
Μιχάλης Δέλτα:
2 σχόλια:
Τον ψιλοζηλεύω για την ρέκλα του αν και ομολογώ πώς από ψάρεμα είμαι μπάζο.
"Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, τρεις φορές είν' αδειανό
και μια φορά γεμάτο!"
κάτι ξέρουν αυτοί....
Δημοσίευση σχολίου