Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Ο ΦέΝγκαρος και άλλες ιστορίες


Καταπληκτικό το φεγγάρι σήμερα.


Το είδα λίγο κλεφτά από τον Διόνυσσο, όπου σαν τον νονό της περιοχής έπινα τη μισή μερα, ψήνοντας και κάνοντας ότι άλλο κάνουν φίλοι σε μία αυλή με πεύκα γύρω από μια ψησταριά.

Κάπου είδα και μια ωραία φωτό.
Οχι μόνο όμορφη αλλά που ήθελε, κόπο και χρόνο για να την καταφέρεις.
Οπως τα περισσότερα όμορφα πράγματα .
Νάτη:

ISO 2500, f/25, and 1/250s
Την τράβηξε αυτός με έναν 600άρη φακό κι έναν 2x converter (άρα 1200άρη) αφού υπολόγισε από που θα έβγαινε το φεγγάρι, τι ώρα, βάρος, ύψος, ωροσκόπο, τα σέα του, τα μέα του, κλπ κλπ.

από εκεί την τράβηξε και στο κυκλάκι καθόταν ο ποδηλάτης.

Αγαπημένο θέμα πολλών:

Rio



Cape Sounio



Espejo's Castle
St. Michael's Tower on Glastonbury Tor

Phoenix Arizona

Mount Eden in Auckland, New Zealand


natsepa beach, Ambon
Η τελευταία με μία επιφύλαξη - μπορεί να είναι και ψεύτικη.
Δε μ' αρέσει η αντανάκλαση και δε μου κολλάει η φωτεινότητα της σκηνής με τους κουνημένους θεατές.
Αυτά από το CSI Athens.

Τι άλλα;
Τρελλό μπάνιο στο Σχοινιά χτες, κύμα Χαβάη 5-0 και μαζί με τον επιθεωρητή Μαγκάρετ δαμάζαμε τα κύματα, ουρλιάζοντας για να ακουστούμε, φωνάζοντας "Τσουναμιιιιιιιιι" πηδώντας από πάνω τους την ώρα που το μαγιώ κατέβαινε στα γόνατα.
Πιο πριν είχαμε κάνει το τρεξιματάκι μας και αναβάλαμε την αποχώρηση μας για λίγο, όταν ανακαλύψαμε ρακέτες στο πορτμπαγκάζ!
Ετσι ολοκληρώθηκε το τρίαθλο και ήρθε κι ένας κόπρος για θεατής, από αυτούς που μου γαύγιζαν όταν έτρεχα και μου έτρωγαν τα δολώματα (παστή γαρίδα) όταν ψάρευα μιαν άλλη φορά.

Η φωτο του κινητού, δεν μπορεί να απεικονίσει το μεγαλείο του να πεινάς και να μην θες να φύγεις.


Το βράδυ μαγείρεψα τρελλό φαγητό στους γνωστούς αγνώστους:
Γεμιστά ζυμαρικά -τεράστια σαν μικρά τυροπιτάκια- με ανθότυρο, κόκκινη σάλτσα με σύγλινο και μπύρες. Σαλάτα δεν είχα και τους έβγαλα ένα τάπερ με τουρσί.

Οι αποκαλύψεις της ημέρας τελείωσαν στην ντουσιέρα όταν ξανα-ανακάλυψα πόσα φύκια χωράνε στον καβάλο μου.

Πάρα πολλά...

2 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Τον πρώτο καιρό που φωτογράφιζα, πίστευα ότι όλες αυτές είναι μούφες, μιας και είχα μόνο έναν πενηντάρη για να παίζω. Μετά έμαθα.

Για να υπολογίζεις από που βγαίνουν οι ήλιοι και τα φεγγάρια υπάρχει αυτό το ωραίο:
http://photoephemeris.com/

PS. Σε παραλία στην Κρήτη πριν κάτι χρόνια, εγώ και ένας ακόμη μαντράχαλος ορμούσαμε έτσι ατρόμητα στα κύματα. Δίπλα μας ήταν ένας νέος πατέρας που έκανε τα ίδια μόνος του. Ο μπόμπιρας από την αμμουδιά του φώναζε "Μπαμπάαααααααααα! Πάμε βαρέθηκαααααα!" κι αυτός απαντούσε "Πέντε λεπτάκια ακόμα! Πέντε λεπτάκια ακόμα!".

Chocorello είπε...

Εγώ έχω ένα άλλο για ηλιακά κάτοπτρα, το Sun board αλλά δεν έχει για το φεγγάρι γιατί δεν έχει εφευρεθεί ακόμα η σεληνιακή ενέργεια.

Θα το τσεκάρω - θενκς.

ωραία η ιστορία - να του μοιάσουμε.