Το ότι είμαι φιλόζωος το ξέρεις.
Οχι, στο ξαναλέω για να εξηγούμαι.
Σήμερα το απόγευμα λοιπόν που κατέβηκα στην πυλωτή να πάρω το μηχανάκι, είδα το εξής φαινόμενο:
Ηταν κι άλλο ένα ίδιο μούργικο, του οποίου είχε ανοίξει μόνο το ένα μάτι και μόλις με είδε - ή ότι είδε τέλος πάντων - με περικύκλωσε παραπατώντας και μου την έπεσε έρπην από πίσω μου σφυρίζοντας παιχνιδιάρικα. (γιατί αυτός ο ήχος, νιαούρισμα δεν λέγεται ακόμα)
Μόλις έβαλα μπρος τον Τίγρη και βρόνταγε η πυλωτή (είναι ωραίο πράμα αυτός ο μπάσος βρόντος της ανοιχτής εξάτμισης), ο 'στρατηγός' εξαφανίστηκε με το πρώτο τρέξιμο της ζωής του και πιθανώς και το πρώτο χέσιμο του.
Βάλε τώρα με το νου σου άλλα τέσσερα γατιά καμιά δεκαπενταριά μέρες μεγαλύτερα, τις μανάδες τους, τους πατεράδες τους και το υπόλοιπο σόι, βάλε και φίλους και γνωστούς τους κι έναν μανιακό με τις γάτες μπάρμπα-διαχειριστή που έχει βγάλει πάνω από 7-8 μπωλ με γατοτροφή, άνετα μαζεύει καμιά 25αριά γατιά η πολυκατοικία που κατουράνε ολούθε στην πυλωτή και κοιμούνται πάνω στη μηχανή μου λασπώνοντας και συχνά κατουρώντας τη σέλα.
 |
| Ούστ! |
Αχρηστη πληροφορία της ημέρας:
Οι τρίχρωμες γάτες είναι πάντα θηλυκές.
3 σχόλια:
Φτου σου καλέ τα ψιψινέλια!
(Ζω και αναπνέω για τέτοιες άχρηστες πληροφορίες)
Τι φτού μου;
Ετσι και κατουρήσουν και αυτά τη σέλα μου, θα τα εξαπολύσω με καταπέλτη στο υπερπέραν...
Εμένα μου έσκιζαν τη σέλλα, τα γμένα, με τα νυχάκια τους!
Δες ένα φονιά που συνάντησα στον απέναντι σκουπιδοντενεκέ. Από χτες οι γειτόνοι έχουν βάλει βαριά σίτα με πλαίσιο πάνω στον κάδο. Απ' αυτές που φιλτράρουμε την ασβεστόσκονη στο γιαπί...
Δημοσίευση σχολίου