Βρέχει; Τρέχει!

Σήμερα ξύπνησα στις 7μιση, από ένα τηλεφώνημα από το γραφείο.
Ενα πρόβλημα που - φυσικά - δεν με αφορούσε.

Χαλάλι το ξύπνημα -σκέφτηκα θετικά, έτσι για αλλαγή - ας χαρώ τη μέρα.
Το μετεό έλεγε για λιακάδες, αλλά έξω είχε μια βαριά συννεφιά με υποψία βροχής.

Μερικές γουλιές καφέ μετά, έξω έβρεχε κανονικά.
Η ώρα είχε πάει 8μιση και είχαν αρχίσει να "με τρώνε τα πόδια μου", όπως λέει κι ένας φίλος.

Στο λεπτό, μια κουταλιά μέλι, φόρμα, αθλητικά, καπέλο, κινητό, ένα αδιάβροχο στο χέρι και έφυγα για το πάρκο,με τη βροχή να έχει σχεδόν σταματήσει.
Σε 10 λεπτά είχα φτάσει με γρήγορο βήμα για ζέσταμα και άρχισα τους γύρους ολομόναχος μέσα στην απόλυτη ησυχία.
Τρία τέταρτα μετά, άρχισε πάλι να βρέχει. Ούτε αδιάβροχο ήθελα να βάλω ούτε τίποτα. Ηθελα μόνο να συνεχίσω.

Κατί πιτσιρικάδες είχαν κρυφτεί κάτω από ένα κιόσκι, τα σκυλιά επίσης και μάλιστα με κοιτούσαν με το κεφάλι γυρτό.
Είχε περάσει η ώρα, βγήκα στο δρόμο και επέστρεψα τρέχοντας χαλαρά μέχρι το σπίτι.


Με κάποιο μαγικό τρόπο δεν έγινα μούσκεμα, όπως περίμενα.
Πιθανόν να πέτυχα την απόλυτη ταχύτητα που τρως την λιγότερη δυνατή βροχή.

Βέβαια άλλοι πληρώνονται για αυτό:

Την επόμενη φορά δεν θα πάρω αδιάβροχο (άχρηστο) και θα πρέπει να πάρω νέα ακουστικά για το κινητό γιατί κοπήκαν. :-(