Δυστυχώς συμπλήρωσα 10 μέρες χωρίς τρέξιμο, λόγω του κρυώματος.
Χτες όμως πήγα μία σύντομη δοκιμαστική στον Υμηττό (40') και σήμερα άλλη μια προετοιμαστική για τον αγώνα (60' αλλά κάθετα...) και ξαναμπήκα σε ρυθμό.
Πνευμόνια ΟΚ, βήχας μηδέν, είχα βέβαια ακόμα μπούκωμα αλλά από αποσυμφορητικό σπρέυ και physiomer δεν πέθανε κανείς.
Ποτέ...
Ευτυχώς οι τένοντες ξεκουράστηκαν μέσα στο 10ήμερο και σήμερα με έβγαλαν ασπροπρόσωπο με το παραπάνω. Τα πόδια κουράστηκαν όμως... θέλει δουλειά.
Γενικώς σούπερ!
Πάνω που τα επίπεδα ντοπαμίνης έπεφταν επικίνδυνα! Στο τσακ τα πρόλαβα.
Τι άλλο;
Ενα περκοφιλέτο του κιλού στο φούρνο με πατάτες για την εβδομάδα. (με πορτοκάλι κλπ)
Κολοκυθάκια και καρότα περιμένουν να γίνουν πίτα.
Τα βλήτα είναι στο τάπερ έτοιμα βρασμένα και περιμένουν το λαδολέμονο.
Μια σακούλα σάντουιτς έτοιμα για κολατσιό. (τυρί-γαλοπούλα-αυγό κόκκινο-μαρούλι)
Αφθονα (απελπιστικά άφθονα) κορνφλεικς ολικής-κουάκερ-μούσλι και γάλατα γιαούρτια, για πρωινά και χιλιάδες - εκατομμύρια - πορτοκάλια.
Κατά τα άλλα, την Τετάρτη αλλάζω δισκόπλακες στο μηχανάκι, οπότε μαζί με τα καινούργια Dunlop που ήδη μπήκαν, θα είναι έτοιμο για βόλτες.
Εσκασε ήδη το πρώτο πρότζεκτ καθώς ο συνεργειάς μου, με έβαλε να του σχεδιάσω εκδρομή για τους πελάτες του:
"Εσένα ήθελα. Θέλω να μου φτιάξεις διαδρομή - ξέρεις εσύ - κάτω από 250 χιλιόμετρα, στα 60€ το άτομο με φαγητό, όχι πολύ γρήγορη, ούτε πολύ αργή, να μην έχει πολύ εθνική, να περνάει ωραία τοπία, να έχει στροφιλίκι, να την γουστάρουν όλοι, να μην κουραστούν, να καταλήξουμε σε καταπληκτική ταβέρνα με φανταστικά παϊδάκια (έτσι όπως σου το λέω) σε πλατάνια (?!?!) και μετά ξεκούραστη επιστροφή."
Χμμμ...
μουμπλε μουμπλε...
τελικά δέχτηκα και τρεις μέρες μετά η διαδρομή βγήκε στο χαρτί, στα 261χλμ, και παραδόξως με όλες τις παραπάνω προδιαγραφές.
Μένει μία αναγνωριστική για τις τελικές σημειώσεις (να φυτέψω πλατάνια στην ταβέρνα, να μαρκάρω βενζινάδικα, κάτι παρακάμψεις για φωτογραφίες, καφέ, κλπ) και έτοιμο κι αυτό!
Φωτό και περιγραφή, αμα τη επιστροφή των βαρβάρων στις αρχές Ιουνίου μάλλον.
Μέχρι τότε, σκοπεύω να είμαι όσο πιο ήρεμος μπορώ στο γραφείο, να συνεχίσω το τρέξιμο με στόχο τα σταθερά και άνετα 60', κάνα ταξιδάκι 2-3 ημερών με τη μηχανή που μου έχει λείψει και θα δω τι άλλο θα χωρέσει στο πρόγραμμα γιατί σαν πολύ ελεύθερο χρόνο έχω τελικά.
Καλή μας εβδομάδα και ελπίζω σε κλειστή τηλεόραση ή στην χειρότερη σε απεργία των "δημοσιογράφων" για να ηρεμήσει το μυαλό μας.
2 σχόλια:
Είμαι χωρίς τηλεόραση πέντε χρόνια τώρα και έχω βρει την ηρεμία μου σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Μια χαρά σε βρίσκω πάντως.:)
Πόσο σε ζηλεύω!
Πάντως αποφεύγω συστηματικά ειδήσεις και από τα ελάχιστα που βλέπω είναι έργα που κατεβάζω και οτιδήποτε παίζει μετά τις 02:00 όταν δεν με παίρνει ύπνος και πρέπει να αποβλακωθώ.
Θενκς!
Δημοσίευση σχολίου