... αγαπημένο τζιπιές για την εκδρομή.
Τι κι αν η Γαλατσίου είναι μια ευθεία;
Τι θα 'ταν ο προορισμός χωρίς το ταξίδι;
Τι όμορφα τα Σεπόλια...
και τα Πατήσια, και τα άνω και τα κάτω, και τα πέρα και τα δώθε.
Δύο φορές με αγάπησες από γραμμές του τρένου - τη μία πέρασε και τρένο.
Δύο φορές με αγάπησες μέσα από λαϊκή κι εγώ - αχάριστος - δεν ψώνισα τίποτα.
Μετά με αγάπησες ανάποδα από μονόδρομο, αγαπημένο τζιπιές.
Σε ευχαριστώ.
6 σχόλια:
Ε ρε πώς πήγε να μας κάψει το εργαλείο πριν 5 χρόνια στο Στρασβούργο! Μας έβγαλε σε μια γειτονιά χάρμα! Πετώντας φύγαμε!
Πλάκα-πλακα όμως στον ερχομό εδώ πραγματικά μας έσωσε. Με σούπερ ομίχλη, νύχτα στην Ιταλία το έβλεπα για να καταλαβαίνω περίπου πόσο ακόμη θα κρατήσει η κάθε στροφή. Εύγε.
Στη ζωή πρέπει να χάνεσαι που και που...αυτό έλεγα στη φιλενάδα μου σε μια εκδρομή το Σ/Κ και ευτυχώς μια χαρά αποπροσανατολιστήκαμε για λίγο
Αααααχ....ομορφιές!!!
Μα γιατί; είναι ωραία στο γκέτο....
Πάντως αυτό με τις στροφές με έχει κάνει μεγάλο ραλίστα.
Ξέρεις που να πάρεις φόρα για προσπέραση, που να περιμένεις, κλπ.
Πιο χρήσιμο από το να είναι απλός αντικαταστάστης του χάρτη.
Μ: πλάκα πλάκα κάπου στις γραμμές του τρένου πέτυχα ένα μαγαζάκι που λέγεται "του αποστόλη το κουτούκι". Μιλάμε για άθλιο παράπηγμα με τραπέζια από σανίδια και καρέκλες που κουνιούνται. Μου φανηκε ότι λειτουργεί.
(λέω εγώ τώρα...)
Το βρήκα το κουτούκι: http://goo.gl/3OO8M
Μην το πάρει κανείς σαν πρόταση - μόνο σαν ανακάλυψη.
Εγώ νίπτω τας χείρας μου.
Υ.Γ για να καταλάβεις τον άλλο έρωτα, από Πολύγωνο πήγαινα Αιγάλεω και με πήγε από εκεί. Τυχαίο;
Ίσως περάσω να το φωτογραφίσω κάποια στιγμή :-) Μου αρέσουν κάτι τέτοια σκηνικά...Λες να λειτουργεί? Μπα...
Ε, πιες κι ένα κρασί.
Δημοσίευση σχολίου