Εχω κάνει δύο χρόνια πιάνο.
Είχαμε ζηλέψει - κι εγώ μαζί - οικογενειακώς την πιανοσύνη του γιου μιας φιλικής οικογένειας και έτσι την πλήρωσα εγώ τη νύφη. Δεν αποποιούμαι τις ευθύνες μου βέβαια αν και ήμουν περίπου 10 χρονών τότε.
Δύο χρόνια σε ωδείο. Με δασκάλα την Κα Ευγενία Συριώτη κάπου στην Κυψέλη. Σολφέζ, ασκήσεις διάβασμα, χάλια.
Θυμάμαι το νοικιασμένο πιάνο να ανεβαίνει από τις σκάλες στον 4ο της πολυκατοικίας της Πλατείας Αμερικής. Μπήκε στο σαλόνι δίπλα στην τηλεόραση. Τι φρίκη πρέπει να τρώγανε οι γείτονες... πλιν πλιν πλιν πλον. Ευτυχώς που δεν ήμουν ποτέ επιμελής.
Θυμάμαι τους Σακαντάνηδες από κάτω, με ένα περίεργο κρεμ βολκςβάγκεν 411 που το έφτυνα από τον 4ο και δεν έχω ξαναδεί άλλο από τότε, και από πάνω ένα άλλο ζευγάρι που κατα λάθος πυροβολήθηκε η κοπέλα στο λαιμό μία μέρα. Εζησε.
"Πως πήγε το μάθημα σήμερα;" με ρώτησε η μάνα μου μια μέρα.
"Μια χαρά."
"Τσοκορέλε, μας πήρε τηλέφωνο η Κα Συριώτη και μας είπε ότι έχεις να πας 3 μαθήματα"....
Ετσι σταμάτησαν τα μαθήματα, ξενοικιάσαμε το πιάνο, και πλέον έβλεπα "Βιονική γυναίκα" στο σπίτι από την άνεση μια πράσινης πολυθρόνας, και όχι καθισμένος στα καπώ των αυτοκινήτων μπροστά από τη βιτρίνα του Ραδιο Αθήνα στην Πατησίων.
Ασε που δεν άκουγα και ήχο...
3 σχόλια:
Ακόμα παλεύω με το πιάνο. Σήμερα παίζω πιο χάλια από ποτέ. Δεν συγκαταλέγεται προφανώς, στα πράγματα που όταν τα μάθεις, δεν τα ξεχνάς ποτέ.
Βιονική Γυναίκα : Δεν είχα χάσει επεισόδιο. Αλλά και Βιονικό Άντρα και Βιονικό Σκύλο. "Τα-τα-τα-τα" ακουγόταν σε όλα τα διαλείμματα, στο σχολείο, που κάναμε αναπαράσταση τα άλματα, σε αργή κίνηση!
"τα-τα-τα-τα" χαχαχαχαχαα
Θεός ο Τσόκο ....
και να σας συμπληρώσω και με Άνθρωπο από την Ατλαντίδα. Έπος
Δημοσίευση σχολίου