Νούμερα

Ενα τριήμερο της τελευταίας στιγμής.
Βιαστική αναχώρηση με μία μέρα άδεια και επιστροφή στο τσακ για να ψηφίσω.
(παλιότερα  σε ένα αφιέρωμα απο την προσωπική μου συλλογή Χαϊκού έγραψα: "Αντίο ψήφε, σε αφήνω ευλαβικά σε διάφανο φέρετρο."

Μία από τα ίδια και φέτος, σε μία σεμνή τελετή με εμένα μόνο, τους ιερείς της εφορευτικής και μία απίστευτη γκόμενα δικαστική αντιπρόσωπο, από αυτές που πέφτεις με τα μπούνια και χωρίς να το καταλάβεις βρίσκεσαι να κοιτάς βιτρίνες στη Γλυφάδα και διακοπές στη Σαντορίνη με ριγέ πόλο και ρολόι - τέρας, ενώ αυτη είναι βιδωμένη στη ξαπλώστρα με κολωνάτα ποτήρια και χίλια ενυδατικά.
(ναι, είμαι μέντιουμ)

1000 χιλιόμετρα σχεδόν μέχρι την Ηπειρο, πήγαινε από Θεσσαλία - Εγνατία και έλα από Ρίο.
Στο πήγαινε έκανα 492χλμ, έκαψα 43 λίτρα = 75€, κατανάλωση 8,8λτ/100χλμ, έδωσα 10,75€ διόδια, και οι 7 ώρες κόστισαν συνολικά 86€.

Στο έλα, έκανα 460χλμ, έκαψα 33 λίτρα = 57€, κατανάλωση 7,3λτ/100χλμ, έδωσα 19,95€ διόδια (άν έπαιρνα το φέρρυ στο ρίο, θα έδινα 12,8 διόδια) και οι 6μιση ώρες κόστισαν 77€

Χαράς Ευαγγέλια στον ταμιευτηρίου μου.

Πήγαινα ευλαβικά με 100-120, προσευχόμενος στο θεό της οικονομίας και της κατανάλωσης, σταύρωνα τον ψεκασμό και είχα μέχρι και κατεβασμένη κεραία για να είμαι αεροδυναμικός. (λέμε τώρα...) Ντράφτινγκ πίσω από λεωφορεία και νταλίκες και προσπέρναγα μόνο αν είχα φόρα ή ούριο άνεμο.

Η διαφορά στην κατανάλωση των δύο διαδρομών οφείλεται νομίζω κυρίως στο ανάγλυφο τους, καθώς η παράκτια από Ρίο έχει ανηφόρες μόνο μετά τα Γιάννενα, ενώ η Θεσσαλική διαδρομή ανεβοκατεβαίνει ότι βουνό βρει μπροστά της.
Είναι όμως απείρως ομορφότερη και δροσερότερη και ασφαλέστερη και με καλύτερα μέρη και καλύτερες στάσεις, καλύτερα τοπία, καλύτερα τα πάντα όλα.

Από εκεί πάνω....

... βλέπεις αυτό! Ε;

Ο άλλος του Ρίο, είναι σκατόδρομος με λακούβες ασταμάτητες, έργα παντού, μηδενική ασφάλεια, έτσι και βρέχει κάνε διαθήκη και έχει 1000 πιθανά σημεία να φας μποτιλιάρισμα χιλιομέτρων.

Παρ΄ όλα αυτά, όλοι πάνε από εκεί και μόνο εγώ πάω από την άλλη...
Στο καλό και να μου γράφουν.

Τι άλλο;

Ααααα... φεγγάρι!

Τι φεγγάρι, τι φανάρι...

Ωραία βραδιά.

Μεγάλο - πολύ μεγάλο - φεγγάρι, στα 1000 μέτρα υψόμετρο, με τσίπουρα και μπύρες και γαλοτύρια και προβατίνες και δάση και καταρράκτες και πουρνάρια και δροσιές και λιακάδες και κάμπους και γατάκια και κουτάβια και πέτρες - πολλές πέτρες - και ηλιοβασίλεμα με χρώματα, με πρόβατα, με τα σκλιά να μυρίζουν το γρούν και την αρκούδα και ανατολή με κάμπους που αχνίζουν στις αχτίδες του ήλιου και να ξυπνάει σιγά σιγά η φύση, ενώ εγώ κατούρησα έξω και την ξανάπεσα.

Το φως που μ' αρέσει...

είχε κι ένα κατάμαυρο αδέρφι, αλλά δεν είχε φωτογένεια.

Αυτή είναι η αγαπημένη μου.

 Α ναι!
Και ένα τελάρο ώριμες πρωινές μυρωδάτες φράουλες από το Αγρίνιο, πρωινές με 8€ (9 κεσεδάκια)

Τα τρία δώθηκαν ήδη, αλλά τα υπόλοιπα θα περιμένουν εκτός ψυγείου - σύμφωνα με τις οδηγίες του παραγωγού - για τρεις μέρες ώστε να ωριμάσουν και να βγάλουν τα αρώματα τους στο λικέρ και τη μαρμελάδα. Αντε να χτυπήσω και κάνα ΕΒΟΛ πλήρες στο μίξερ σε σαντιγύ για μερικές ακόμα. (εναλλακτικά χτύπα γάλα Στάμου, νομίζω έχει ο  Σκλαβενίτης - θα πάθεις πλάκα)

Αφιξη στην αθήνα, φουλάρισμα ρεζερβουάρ για μετρήσεις, εκλογικό κέντρο (στο οποίο αψήφησα όλες τις προκαταλήψεις ότι δηλαδή αν η επιλογή μου δεν μπει βουλή, τότε η ψήφος μου αντί για εκεί που την άφησα (το διάφανο φέρετρο που λέγαμε) πάει στον πρώτο... τι όμορφα στημένη παράσταση... τύφλα να ΄χει ο Μπομπ Φος) μετά φαγητό, μετά μπάνιο και ξεπακετάρισμα και στο καπάκι περπατηματάκι χαλαρό στο βουνό, μέχρι να πέσει ο ήλιος και να δροσίσει η νύχτα.

Ωραία νύχτα σήμερα.

Να ξέραμε και τι μας ξημερώνει αύριο, ε;