Οι γάμπες

Σήμερα περπατώντας για λίγο πίσω της σε κάποιο διάδρομο της εταιρίας, διαπίστωσα ότι η καινούργια, αδιάφορη, και ντυμένη μόνιμα σαν έγκυος συνάδελφος, έχει τις πιο όμορφες γάμπες που θυμάμαι να έχω δει... 

Προσπαθώ από το πρωί να θυμηθώ τα πόδια μιας χορεύτριας 

από τα παλιά, αλλά δεν τα καταφέρνω.

Τα καταφέρνω όμως μια χαρά - κι αυτό είναι σημαντικότερο - να αντέχω τους διάφορους τύπους που με περιτριγυρίζουν στο γραφείο - και ειδικά κάτι διάττοντες αστέρες που περνάνε από πάνω μου αφήνοντας σπίθες που με τυφλώνουν και κάπνα που με πνίγει.
Μάλιστα τα υπολείμματα των ουρανοκατέβατων αυτών αστρικών σωμάτων περιπλανιούνται στον γαλαξία μου για πολλά έτη φωτός μετά τα πέρασμα τους, ρυπαίνοντας τον.

Μυώδεις όσο πρέπει, σφιχτές και γραμμωμένες! 

Δυστυχώς όλες μου αυτές οι αναζητήσεις εταιρικού νοήματος και ανθρωπίνων δυνατοτήτων αλλά και αντίληψης, καταλήγουν στην αστροφυσική και την αστρολογία.

Με το ζόρι κρατήθηκα να μην της τις σχολιάσω όταν τη χαιρέτησα.

Πολύ ωραίες γάμπες...

Υπολογίζω βαλιστικές και περιφορές σωμάτων γύρω από άλλα σώματα, γύρω από τραπέζια, γύρω από προτζεκτς και ημερολόγια και μαντεύω πότε τα σώματα θα συναντηθούν γλυκά, πότε θα συγκρουστούν με αντίθετες τροχιές και πότε θα αστοχήσουν πηγαίνοντας το ένα στο γάμο του Καραγκιόζη και το άλλο στο γάμο του Κουτρούλη. Ακάλεστα.

Εχω καταλήξει ότι αν ήξερα τι είναι ο ανάστροφος Ερμής, πότε είμαι σέξυ με την Αφροδίτη και αν είναι η ώρα του Υδροχόου, τότε θα έκανα πολύ πιο εύκολη τη δουλειά μου. Αν αποτύχαινε και αυτό, η επόμενη μέθοδος θα ήταν τα ζάρια.

Χμμμμμ...

Πολλές φορές πέφτω στην παγίδα να νομίσω ότι ξέρω τη δουλειά μου όσο κανείς άλλος. Και συνήθως  μένω εκεί παγιδευμένος και δεν βρίσκεται κανείς να μου αποδείξει το αντίθετο.
Κι ενώ εγώ ελπίζω για αυτό και φωνάζω μέσα από την παγίδα να είμαι εγώ λάθος, να είμαι εγώ ο μαλάκας, να έχω εγώ άδικο, να μην έχω καταλάβει, να μην έχω προβλέψει, να είχα λάθος πληροφορίες, να είχα υπερεκτιμήσει και υποεκτιμήσει ταυτόχρονα, να μην, να μην, να μην,  (όχι για άλλο λόγο, αλλα για να χαλαρώσω, να περιμένω κάποιον να μου πει τι να κάνω και πως να το κάνω) τότε αυτός ο πούστης ο κάποιος δεν βρίσκεται ποτέ να μου πάρει τον πλανήτη από τους ώμους, να χαλαρώσει λίγο η μεσούλα μου.

Κι όταν μετά από καιρό έχω αφήσει ευλαβικά τον πλανήτη να στριφογυρνάει αρμονικά στο κενό, τότε αυτός ο πούστης ο κάποιος θα πεταχτεί από μια σκουληκότρυπα, να μου θυμίσει κάτι που έγινε ένα εκατομμύριο έτη φωτός πίσω στο χρόνο, κρίνοντας το με δεδομένα που δεν υπήρχαν τότε, από άλλη σκοπιά και χωρίς στόχο, ή μάλλον με μόνο στόχο να πει μια μαλακία ή μαλλον να υποστηρίξει μια μαλακία που είπε σε κάποιον άλλο.
Τότε την πούτσισε βέβαια, ξερά και επιτόπου με ασταμάτητη αντίδραση και μέχρι να χτυπήσει το χέρι στο παρκέ παραδιδόμενος ή αλλάζοντας θέμα.

Γαμπάρες λέμε, ε; 

Αυτοί όλοι λοιπόν, αυτοί οι τύποι που καλούνται να αποφασίζουν, αυτοί που καλούνται να κάνουν κάτι που τρέμουν την ευθύνη του, την οποία έχουν ως στόχο ζωής να μεταθέτουν σε άλλους, και να μεταφέρουν μόνο "ότι τους είπαν άλλοι", αυτοί είναι άνθρωποι σαν όλους τους άλλους, χωρίς υψηλότερο IQ, (btw τα τεστ αυτά είναι για τον πέουλο - ψάξτο.) χωρίς σημαντικότερη εμπειρία, απλά προσλήφθηκαν για μια συγκεκριμένη δουλειά.

Και η φούστα να ανεμίζει στο γόνατο, καλοκαιράκι έρχεται, 

σκάσανε και το φορεματάκια στη πλατεία χτες - μπράβο κορίτσα!

Είναι κοινό μυστικό οι δύο συλλογές κανόνων που κάθε μάπης (Mature.Urban.Professional όπως Y(oung)U.P.) οφείλει να κατέχει.

1) Sun Tzu - The art of war

2) The Mafia Manager

Δεν θα τα παρουσιάσω/αναλύσω, να πας να τα αγοράσεις και να τα έχεις στο κομοδίνο σου.

Διαβάζοντας τα, θα πάρεις μερικές απλές και στοιχειώδεις απαντήσεις στα "γιατί" των παραπάνω και πολύ περισσότερο στα "γιατί" και τα "μα πως" όσων συμβαίνουν γύρω μας.

Οχι όμως για τις γάμπες της συναδέλφισσας....

Αρκετά ασυνάρτητος σήμερα - ευχαριστώ πολύ

Φάτηνα τώρα:

Μη το βιαστείς, ξέρεις γιατί.