Αφού της αρνήθηκα ευγενικά δύο φορές - αλλά μόνο για τους τύπους - υποχώρησα ιπποτικά και ανέβηκα ξυπόλητος στην υπερδιαστημική ζυγαριά της διαιτολόγου/διατροφολόγου που πέτυχα σε σπίτι φίλων και έτσι της έκανα τη χάρη και με μέτρησε:
 |
| Χαλάω εγώ χατήρι; |
74,8 κιλά, εκ΄ των οποίων τα 9,7 λίπος δηλαδή 13%, το οποίο είναι καλό -λέει- αφού πρέπει να κυμαίνεται από 11% μέχρι 22%.
Αλλο:
Εχω να τρέξω σχεδόν ένα μήνα.
Επίσης τελικά δεν έχω χονδροπάθεια επιγονατίδας που μου είπε ο χονδρομαλάκας ο φυσιοθεραπευτής. Ετσι διέγνωσε ο ορθοπεδικός βλέποντας τις ακτινογραφίες και μου έγραψε φυσιοθεραπείες.
Με το μη τρέξιμο, λουφάρω ζέστη βέβαια και αυτό είναι φοβερή ευκαιρία αποκατάστασης, και υποθέτω και ελπίζω ότι λίγο οι φυσιοθεραπείες, λίγο τα μπάνια, λίγο καμιά άσκηση, λίγο περπάτημα, λίγο κάνα ψάρεμα (δεν μπορεί - κάπου θα βοηθάει) και λίγο η ξεκούραση, ο Σεπτέμβρης θα με βρει έτοιμο να ξανασακατέψω κάνα γόνατο πάλι.
Αυτή τη φορά με μέθοδο όμως, αν καταφέρω να με πείσω να κάνω συστηματικά ασκήσεις ενδυνάμωσης, δηλαδή γυμναστήριο που το μισώ περισσότερο κι απο το ΚΤΕΛ.
Αλλο:
Χάρηκα πολύ το μηχανάκι τις προάλες γιατί είχα καιρό να βγω εθνική.
Μπορεί να ήταν σώβρακο οι αναρτήσεις και η αλυσσίδα, μπορεί να μην είχα λάστιχα (τι άθλια είναι τα Dunlop Sportmax θεέ μου), μπορεί να είχε 38 βαθμούς, μπορεί να ίδρωνα με 150 με τζην και το μαγιώ από μέσα, αλλά είναι άλλο πράμα το μηχανάκι και ειδικά ένα τόσο καταπληκτικό μηχανάκι σαν το δικό μου - ευχαριστώ πολύ, τα παραλέτε, ω μα μην υπερβάλλετε, μα μόνο την αλήθεια λέγω, σας ορκίζομαι.
Πρέπει να του βάλω ξανά Metzeler (z7 ή z8 θα δούμε) και να σφίξω λίγο αναρτήσεις για να αντικαταστήσω το ΙΧ στα ταξίδια από Σεπτέμβρη.
Επίσης να κάνω κάτι στην μπαγκαζιέρα για να σταματήσει να κουδουνάει τόσο στις λακούβες.
Στο καπάκι το έδωσα για σέρβις κι αύριο θα είναι όλα του τα αλογάκια έτοιμα, ξεκούραστα, βουρτσισμένα, φρεσκαρισμένα και δεν ξέρω τι άλλο κάνουν στα άλογα.
Αλλο δεν έχει, μόνο πέντε φίλοι που διέσχισαν ένα κομμάτι της Αλάσκας πάνω στα ποδήλατα.
Κι όταν δεν πάτωναν, τα φόρτωναν σε βάρκες.
Bikerafting Alaska's Lost Coast: Yakutat to Glacier Bay. from LaceMine29.com on Vimeo.
10 σχόλια:
MΜμμμμ...τι ιδανικές αναλογίες είναι αυτές; Νυχτιάτικα....
Ουφ!
τον Βιτρούβιο εννοείτε μανδάμ;
http://alturl.com/dt8b2
Όχι, το λουκουμάκι που μετρήθηκε!
χεχεχε
Ελα τώρα σταμάτα και κοκκινίζω...
Πολύ σωστό σε βρίσκω!
Το δικό μου ΒΜΙ θυμίζει Χρηματιστήριο Αθηνώνε.
Καλά, η διαιτολόγος/διατροφολόγος κουβάλαγε τη ζαγαριά, συγνώμη ζυγαριά, στην επίσκεψη;
Οχι απλά κουβάλαγε ζυγαριά, αλλά βαλίτσα με ρόδες με ζυγαριά μέσα, η οποία ζυγαριά είχε ένα επιτραπέζιο κοντρολερ με θερμικό εκτυπωτή και με σειριακό καλώδιο συνδεόταν στο άλλο μισό στο οποίο πάταγα.
Σου λέω θα στείλω βιογραφικό στις διαιτολόγους. Το enterprise computing δεν πιάνει μία μπροστά τους.
Τι κάνεις καλέ μου άνθρωπε και είσαι τόσο fit; Πάνω από χρόνο κάνω διατροφή, γυμναστικές και δε συμμαζεύεται.. και ακόμα στο όριο είμαι... πέφτω δε πέφτω από το 20% ...βέβαια εγώ το υπολογίζω με μη επαγγελματική συσκευή και είμαι και γυναίκα! Όχι απλά είσαι καλά .... εσύ λίγα βάρη , λίγη πρωτεϊνη εξτρά και είσαι για αγώνες ! Κολάστηκα και δεν είναι καν βράδυ! ;-)
Και είσαι και ένα χρόνο μικρότερος μου από ότι πρόσεξε το σούπερ κοφτερό ματάκι μου ! ( το ένα γιατί το άλλο έχει αρχίσει να χάνει νομίζω λόγω ηλικίας!)
Οχι ότι δεν προσέχω ποσότητα και ποιότητα φαγητού, (χωρίς να μου λείπει κι η σαβούρα βέβαια) αλλά μάλλον θέμα τύχης είναι, αν εξαιρέσεις το τρέξιμο στο οποίο ξεπατώνομαι για προσωπικούς λόγους.
Κιλά, λίπη, ποσοστά και ωραίος κώλος δεν ήταν ποτέ στα κίνητρα μου.
Φυσικά και χαίρομαι την οπτική βελτίωση, λίγότερο όμως από αυτή που δεν φαίνεται, όπως π.χ. το να τερματίσεις σε ένα αγώνα που σου φαινόταν ακατόρθωτο.
:-)
Υ.Γ. επιμονή κι υπομονή.
:) Φυσικά και επιμένω ! Για μένα δεν είναι θέμα ματαιοδοξίας! Είναι πρωτίστως θέμα υγείας ...σωματικής , ψυχικής και πνευματικής! Και αναφέρομαι στη γυμναστική!
Δημοσίευση σχολίου