"Δια το κύρος της υπηρεσίας"

Διαβάζω σήμερα στο in.gr ένα μυθιστόρημα με τον Λοβέρδο και τον Γεωργιάδη.

Μιλώντας στον Real Fm, ο κ. Λοβέρδος τόνισε πως θα ξαναφέρει τη διάταξη για το ωράριο των φαρμακείων, σημειώνοντας: «μου προτάθηκε λίγο πριν από την ψηφοφορία να κάνω πίσω αλλά δεν είναι στο χαρακτήρα μου».

Στο θέμα της τροπολογίας για τα φαρμακεία αναφέρθηκε και ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης, ασκώντας κριτική στον Ανδρέας Λοβέρδο. Μιλώντας στο ΒΗΜΑ 99,5 τόνισε: «δεν μπορεί ένας υπουργός να έρχεται ξαφνικά από το πουθενά και να επιβάλει στη Βουλή αυτό που του ήρθε να κάνει εκείνη την ώρα. Η Βουλή χρήζει αυτοσεβασμού.» 

Μάλιστα...

Κρατήσου γιατί πολιτικά δεν θα πούμε εδώ μέσα. 

Αυτό που θέλω να σου πω, είναι μια ιστορία - γεγονός:

Κατά τη διάρκεια του μεγάλου μεταναστευτικού κινήματος προς την Αμερική, ο κόσμος έφευγε άρων άρων με τα καράβια. Υπάρχουν και σχετικά λογοτεχνήματα για το μεγαλείο της οικονομικής θέσης και όχι μόνο.

Για να φύγεις, έπρεπε να έχεις διαβατήριο και κάποια χαρτιά.

Υπήρχε λοιπόν μία υπηρεσία στην Αθήνα, που εξέδιδε τα απαραίτητα έγγραφα.

Μία μέρα, την επισκέφτηκε αιφνιδιαστικά κάποιος υπουργός. (δεν θυμάμαι τι μου είχαν πει, αλλά ήταν υπουργός, πρωθυπουργός, αρχάγγελος, κάποιο τέτοιο πολύ υψηλά ιστάμενο πρόσωπο)

Πάει να μπει μέσα και βλέπει στα σκαλιά να κλαίει με μαύρο δάκρυ και λυγμούς ένας φουστανελάς, με τις μουστάκες του, παλίκαρος δυο μέτρα.

"Τι έχεις και κλαις;" τον ρωτάει.

"Να" του απαντάει ο παλίκαρος, "την Πέμπτη φεύγει το πλοίο για Αμέρικα, μου μήνυσε ο αδερφός μου πως μου έχει βρει δουλειά, η μάνα μου, η γυναίκα μου και τα παιδιά μου πεινάνε στο χωριό, και πρέπει να φύγω οπωσδήποτε."

"Και ποιό είναι το πρόβλημα;"

"Το πρόβλημα είναι ότι δεν προλαβαίνουν να βγουν τα χαρτιά μου, χρειάζονται δύο εβδομάδες"

Εκείνη τη στιγμή, έχοντας πάρει χαμπάρι τον Υπουργό από την υπηρεσία, πετάχτηκαν έξω με τα κόκκινα χαλιά, ροδοπέταλα, κλπ για να τον καλωσορίσουν.

"Τι θα κάνετε για αυτόν τον άνθρωπο;" τους ρώτησε.

"Πάμε μέσα υπουργέ μου, θα σας εξηγήσουμε"

"Μα πόσο καιρό σας παίρνει να εκδόσετε τα έγγραφα που χρειάζεται;"

Δαγκώθηκαν κι απάντησαν με ψηλά το κεφάλι: "Δύο μέρες το πολύ κύριε Υπουργέ"

"Και γιατί τότε πρέπει να περιμένει δύο εβδομάδες;"

Κι απάντησαν περήφανα: "Μα, δια το κύρος της υπηρεσίας, κύριε  Υπουργέ!"

Ετσι σήμερα έμαθα ότι το ίδιο πράγμα λέγεται πλέον "αυτοσεβασμός" εκ στόματος του Υφ-υπουργού Γεωργιάδη.