Φωσφορίζει ο κώλος μου;

Αν έπαιρνα θετική απάντηση, τότε ναι - είχα πλέον τροπικό μαύρισμα.
Αν όχι, τον πούλο - τσάμπα η ηλίαση.

Μερικά χρόνια μετά και αφού μυήθηκα στο τσιτσίδιασμα, ο κώλος μου δεν φωσφόριζε πλέον.
Ξανά αρνητική η απάντηση λοιπόν - ξανά τον πούλο.

Τις τελευταίες μέρες πάλι, έκανα τρεις αΧτινογραφίες και μία αξονική και μου έριξαν και ένα σκιαγραφικό στις φλέβες για να μου κάνει ωραίο προφίλ, και τώρα περιμένω με αγωνία να νυχτώσει για να δω αν λάμπω στο σκοτάδι σα να-μη-πω-τι.

Δεν το 'χω δοκιμάσει κι όλας, να έχω άποψη...

Ολα με απότερο στόχο να επισκευάσω το γόνατο, για τους λόγους που σε έχω πρήξει τόσο καιρό, αλλά και να επισκευάσω επίσης ένα άλλο κουσούρι στα ιγμόρεια που αφήνουν να στάζει λίγο - λίγο ο εγκέφαλος απο τη μύτη κι έτσι αποχαυνώνομαι καθώς πέφτει η στάθμη του με τα χρόνια.

Εντάξει, έχω κι εγώ δύο ατέλειες....

Μετά θυμήθηκα για ένα καφεκοπτείο που μου είχε πει ένας σοφός βοσκός, τον Μισεγιάννη από τον οποίο και πέρασα να πάρω εσπρέσσους γιατί ο Illy είναι σαν ιλύς και δεν ανέχεται για πάνω από μισό κουτί.

Ευγενέστατοι, γνώστες και με διάφορες γκουρμεδιές όπως σοκολάτες Valrhona που δεν έχω δοκιμάσει ποτέ μου, και μόλις θυμήθηκα και ένα κουτί "After Eight" που έχω ξεχάσει στα βάθη του Πίτσου.
Ζήτησα λοιπόν να δοκιμάσω διάφορες ποικιλίες αλλά μου ετοίμασαν δυο χαρμάνια: ένα Κολομβίας με Αιθιοπίας και ένα άλλο με Νικαράγουα και Γαλλικό.
Ετσι για να νομίζουμε ότι είμαστε μπονβιβέρ και κομιλφό.

(Να θυμηθώ να δοκιμάσω και τα νέα αλλαντικά μοσχάρι του Νίκα.)

Τώρα έχω τους καφέδες στη ντουλάπα δίπλα μου και μάλιστα μέσα στο κράνος μου, και έχει μοσχομυρίσει όλο το γραφείο, οπότε καταλαβαίνεις ότι για μέρες θα μυρίζω καφέ!! Γιούπιιιιιι!!!!

Το γόνατο είναι σταθερά σε μέτρια κατάσταση και θέλει επειγόντως θάλασσα κι εγώ ποτέ χατήρι δεν του χάλασα, οπότε ελπίζω τη Δευτέρα να καθαρίζω άμμους και φύκια από τα μπανιερά μου.

Ελπίζω να φάω και κάνα ψάρι όπου πάω, γιατί με τόσο μπριάμ που έχω φάει θα γίνω μελιτζάνα τα μεσάνυχτα.

Κι άντε να γίνω... θα φωσφορίζω τουλάχιστον;;;